JANTZEN SALOMON, syndyk
| < Poprzednie | Następne > |
SALOMON JANTZEN (9 IX 1723 Gdańsk – 11 V 1780 Gdańsk), syndyk miejski. Syn ławnika (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk) i jego piątej (od 1715) żony Eleonory Konstancji, córki rajcy Salomona Wahla (1632–1701), siostry burmistrza Johanna Wahla. Brat przyrodni m.in. Daniela Elerta Jantzena, w 1755 burgrabiego gdańskiego.
W latach 1744–1446 odbył studia prawnicze w Jenie i w Lejdzie. Od 1755 sekretarz miejski, od 17 czerwca tego roku posiadał kupieckie obywatelstwo Gdańska. W okresie I rozbioru Polski (1772) brał czynny udział w działaniach przeciw poczynaniom państwa pruskiego, np. werbunkowi żołnierzy do wojska pruskiego na terenie Gdańska, a także próbom zawładnięcia portem gdańskim. Pruskim żądaniom dał odpowiedź w tekście Réflexions sur la propriété du port Danzig, który ukazał się również w języku niemieckim w Berlinie. Od 1774 syndyk miejski.
Od 1757 żonaty był z Elisabeth Florentiną (1722 – pogrzeb 30 III 1779), córką Aegidiusa Glagau, której pogrzeb w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) przybrał charakter pompatycznego widowiska (za trumna niesioną przez uczniów Gimnazjum Akademickiego z domu zmarłej do kościoła NMP jechało 12 żałobnych pojazdów, czemu towarzyszyła żałobna muzyka). Pochowany obok żony 23 V 1780 w kościele NMP.
