WESSEL JACOB, artysta malarz
| < Poprzednie | Następne > |
JACOB WESSEL (chrzest 20 VII 1710 Gdańsk – 25 IX 1780 Gdańsk), artysta malarz. Prapraprawnuk kupca Hansa Wessela. Syna Jacoba i poślubionej w 1706 Adelgundy, córki Jacoba Wegnera (ochrzczony 23 IV 1652 w kościele NMP). Naukę rozpoczął w 1728, 16 XI 1733 zdał egzamin na czeladnika w cechu malarzy i portrecistów. Odbył wymagany staż do tytułu mistrza w pracowni Antoine’a Pesne’a (1683–1757) w Berlinie oraz podróż artystyczną po Europie Zachodniej, przebywając poza Gdańskiem przez cztery lata. Pracę mistrzowską wykonał w Gdańsku pod kierunkiem Johanna Benedikta Hoffmanna seniora. Od 5 XII 1740 mistrz w gdańskim cechu malarzy, 26 I 1741 uzyskał obywatelstwo miejskie. Był starszym cechu w kadencjach 1748/1749 i 1753/1754, kompanem starszego cechu w kadencjach 1746/1747, 1751/1752, 1758/1759 i 1763/1764.
Autor około 60 portretów burmistrzów, rajców, pastorów i uczonych gdańskich z XVIII wieku (zachowało się około 20 dzieł). Wykonał portret króla polskiego Augusta III Sasa do zaginionej po 1793 galerii królewskiej w Ratuszu Głównego Miasta. Zaginęły też: w 1829 Portret Rosjanina (Porträt eines Russen), portret burmistrza Gottfrieda Schwarza (1716–1777) oraz portret Louise Hannack. Zachowane prace portretowe znajdują się obecnie w zbiorach: 1) Muzeum Narodowego w Warszawie – portrety Magdaleny z Czapskich Radziwiłłowej i jej męża Hieronima Floriana Radziwiłła (1715–1760); 2) w seminarium archidiecezji w Olsztynie – portret biskupa warmińskiego Adama Stanisława Grabowskiego (1698–1766); 3) w gdańskim Muzeum Narodowym – portrety: rajcy gdańskiego Johanna Bentzmanna (1698–1748) z 1741, rajcy Petera Bentzmanna (1731–1787), teologa Ernsta Augusta Bertlinga z 1762, kupca Friedricha Muhla z 1766, jego żony Johanny Florentiny (1745–1813) z tego samego czasu, burmistrza Gottlieba Gabriela von Weickhmanna z 1763, burmistrza Heinricha Zerneckego z około 1770; 4) w Muzeum Historycznym Miasta Gdańska: portrety burmistrza Daniela Gralatha I z 1764, portret NN pastora z 1766, oraz w sali Dworu Artusa scena rodzajowa Neptun i Amfitryta z 1770; 5) w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej (PAN BG) portrety Michaela Christopha Hanowa z około 1752, przyrodnika Jacoba Theodora Kleina z 1740, lekarza Johanna Adama Kulmusa z 1740. W zbiorach Staatliches Museum w Berlinie zachowała się jego unikatowa praca: akwarela wykonana na kości słoniowej około 1740, z wizerunkiem autora z rodziną.
W zbiorach Westpreußisches Landesmuseum Münster-Wolbeck znajduje się portret gdańskiego jubilera z 1771. Uważa się, że był on prezentowany w Gdańsku na wystawie w 1855 (w jej katalogu opisany jako „Portrait des Goldschmidt Schlaubitz”) przez księżną Marię Hohenzollern-Hechingen; drugim obrazem tegoż autora pochodzącym ze zbiorów rodzinnych i prezentowanym przez nią na wystawie był wspomniany już portret Louise Hannack. W zbiorach szwedzkich – portret generała Jacoba von Eggersa (1704–1773), komendanta wojskowego Gdańska (w latach 1758–1773) z 1765. Wykonał liczne wzory malarskie do portretów graficznych, zachowane głównie w zbiorach PAN BG.
22 VI 1738 deklarował chęć poślubienia wdowy po mistrzu malarskim Melchiorze Thunie. Wizerunek malarza pędzla Georga Christopha Grootha (1716–1749) znajduje się w Württembergisches Landesmuseum w Stuttgarcie. Od 15 XII 2005 do 26 II 2006 w salach Muzeum Narodowego w Gdańsku prezentowano wystawę Portret ponad wszystko. Jacob Wessel i jego wiek. Sztuka gdańska XVIII w., według scenariusza Anny Mosingiewicz i Dariusza Kaczora, której towarzyszył katalog z esejami i reprodukcjami dzieł artystycznych prezentowanych na wystawie.
