MOST WAPIENNICZY

< Poprzednie

Następne >

Przeprawa promowa w miejscu obecnego mostu (w środku), między Zamczyskiem (z lewej) i Brabankiem (z prawej), widoczny dwumasztowy żaglowiec należał do krajczego koronnego Franciszka Salezego Potockiego, rycina Schustera, 1770

Statki w stoczni Klawitera na Brabanku, za nimi widoczny drewniany Most Wapienniczy, połowa XIX wieku

Most Wapienniczy, 2018, z prawej Brabank

Most Wapienniczy, z lewej Brabank, z prawej przepompownia na Ołowiance i fragment Kanału na Stępce, u góry Polski Hak i rzeka Wisła

MOST WAPIENNICZY (Kalkort-Brücke), przy ujściu Kanału Raduni do Motławy, w ciągu obecnej ul. Wapienniczej. Po skierowaniu ujścia Kanału Raduni do Motławy w latach 40. XVII wieku obszar Zamczyska i Brabanku połączony został w tym miejscu promem linowym. W 1867 funkcjonował w jego miejsce most drewniany, biorący nazwę (jak i ulica) od nabrzeża przy którym cumowały jednostki z wapnem.

Obecny murowany most, zbudowany w latach 1896–1897, o długości 14,5 m (z murami oporowymi 37,7 m) i szerokości 11 m; jako jedyny w Gdańsku przypomina formą architektoniczną rzymskie mosty łukowe. Krawędzie łukowego przęsła wykonane z bloków piaskowca, pasowanych poprzez płytki ołowiane. Na zworniku od strony Motławy (pośrodku łuku) umieszczono napis dotyczący roku budowy: 1897. Kutą balustradę osadzono na ozdobnych granitowych belkach gzymsowych.

W 1945 bez zniszczeń (z wyjątkiem lamp gazowych), gruntowny remont (i pierwszy od zbudowania) przeszedł w 2007, renowacji kutych elementów balustrady dokonał Leonard Dajkowski. Nośność: 40 ton. BŚ