AHRENS FELIX BENIAMIN, naukowiec

< Poprzednie

Następne >

Wykłady z chemii organicznej dla lekarzy Felixa Beniamina Ahrensa, Organische Chemie für Ärzte in zwölf Vorlesungen, Sttugart 1894

Podręcznik elektrochemii Felixa Beniamina Ahrensa, Handbuch der Elektrochemie, wydanie: Sttugart 1896

FELIX BENIAMIN AHRENS (22 X 1863 Gdańsk – 14 XI 1910 Wrocław), naukowiec. Syn Hermanna (zm. 6 II 1908 Gdańsk), mistrza malarskiego. W 1882 absolwent gdańskiej szkoły średniej św. Piotra i Pawła, podobnie jak dwa lata później jego brat Carl (ur. 1865 Gdańsk). W latach 1882–1886 studiował chemię na uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Kilonii. Po doktoracie asystent na uniwersytecie wrocławskim. Specjalizował się w badaniu alkaloidów, acetylenu i produktów wytwarzanych z węgla kamiennego, w tym smoły kamienno-węglowej. W 1889 docent prywatny, od 1896 profesor i dyrektor Instytutu Technologii Rolniczej (Landwirtschaftlich-Technologisches Institut) uniwersytetu we Wrocławiu. Przyczynił się do powołania w 1910 Technische Hochschule we Wrocławiu.

Autor prac naukowych i podręczników dla studentów, między innymi Untersuchungen über Octylbenzol (1886), Die schwarzen Diamanten (1894), Handbuch der Elektrochemie (1896), Das Acetylen in der Technik (1899), Das Gärungsproblem (1902). MrGl

































Bibliografia:
„Danziger Zeitung”, nr 63 z 7 I 1908, s. 4 (nekrolog ojca, podpisany przez Felixa B. Ahrensa).