WACHSTURMBANN EIMANN SS, jednostka do zadań specjalnych
| < Poprzednie | Następne > |
WACHSTURMBANN EIMANN SS, jednostka SS do zadań specjalnych. Utworzona 3 VII 1939 z członków gdańskiej SS, pod dowództwem SS-Obersturmbannführera Kurta Eimanna (28 VII 1899 Zgorzelec – po 1970 Niemcy). Oddział podlegający pełnomocnikowi Senatu II Wolnego Miasta Gdańska do spraw politycznych, SS-Brigadeführerowi Johannesowi Schäferowi, przeznaczony do zadań specjalnych ustalonych przez sztab gauleitera Alberta Forstera. W końcu sierpnia 1939 oddział liczył około 500–550 osób, był dowodzony przez oficerów SS i oddelegowanych oficerów gdańskiej policji; dzielił się na cztery kompanie piesze (Hundertschaften) i oddział transportowy (Kraftfahrstaffel).
Jednostka, zmobilizowana w lipcu 1939, została zakwaterowana w celach szkoleniowych w budynku Technische Hochschule Danzig, Szkole Średniej dla Dziewcząt im. Wiktorii (Victoriaschule), Szkole im. Pestalozziego (Pestalozzischule) we Wrzeszczu, w gdańskich szkołach NSDAP w Jankowie, w Sztutowie i w Komarach. Po 1 IX 1939 część jednostki stacjonowała w koszarach we Wrzeszczu (obecna ul. Słowackiego).
Pełniła służbę patrolową w mieście, wartowniczą w gazowni miejskiej, elektrowni, przepompowni, porcie, większych magazynach i zakładach przemysłowych, przy opróżnianiu gdańskiego więzienia (w którym planowano osadzić aresztowanych 1 IX 1939), konwojowaniu więźniów do Prus Wschodnich i Niemiec. Wydzielona grupa oficerów, z SS-Sturmbannführerem Maxem Paulym na czele, przygotowywała przejściowy obóz dla jeńców cywilnych w Victoriaschule i obóz Stutthof dla przeznaczonych do aresztowania po wybuchu wojny z Polską. 1 IX 1939 dwie kompanie (dowódca Max Pauly) stanowiły załogi Victoriaschule i obozu Stutthof, pozostałe trzy brały udział w aresztowaniach Polaków w Gdańsku, wspólnie z SS-Heimwehr Danzig i policją zajmowały polskie obiekty na terenie miasta. Pluton Wachsturmbann Eimann SS 1 IX 1939 brał udział w drugim szturmie na Westerplatte.
Jednostka nadzorowała budowę obozu koncentracyjnego w Stutthofie i stanowiła jego obsadę wartowniczą. Oddziały prowadziły po 1 IX 1939 akcję eksterminacyjną Polaków na północnym Pomorzu, zatrzymywały wytypowane osoby, kierując je do przejściowych więzień, następnie albo do obozu Stutthof, albo na miejsce egzekucji; brały udział w rozstrzeliwaniu Polaków w Szpęgawsku, w tym 1692 chorych psychicznie ze szpitala w Kocborowie koło Starogardu Gdańskiego, a także w Piaśnicy.
Wydzielony oddział, dowodzony przez Maxa Pauly’ego, rozstrzelał 5 X 1939 na lotnisku we Wrzeszczu byłych obrońców Poczty Polskiej. Uczestniczyli także w wysiedleniach Polaków z Gdańska i Gdyni, konwojując ich do wyznaczonych rejonów w Generalnym Gubernatorstwie. Jednostkę rozwiązano na przełomie stycznia i lutego 1940. Część SS-manów pozostała w Stutthofie jako jego załoga. Kurt Eimann był sądzony w 1968 przez sąd w Hanowerze, skazany na cztery lata; od 1970 na wolności, Max Pauly (ur. 1 VI 1907 Wesselburen (Szlezwik/Schleswig), uznany za zbrodniarza, 8 X 1946 w Hamelin (Saksonia) powieszony został przez Anglików.
