KOCHAŃSKI TADEUSZ, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ STANISŁAW KOCHAŃSKI (8 I 1921 Szalowa koło Nowego Sącza – 26 X 2002 Gdańsk), skrzypek, profesor [AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn Marii i Kazimierza, urzędnika Miejskiej Rady Narodowej w Krośnie i pianisty. Miał dwoje rodzeństwa. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w Krośnie, pobierał prywatne lekcje u znajomego ojca, skrzypka Linkego. Uczył się w Szkole Powszechnej, następnie w Gimnazjum Ogólnokształcącym i od 1938 w Liceum Pedagogicznym w Krośnie. Regularną naukę muzyki przerwała II wojna światowa, co miało negatywny skutek dla wcześniej opanowanych umiejętności. W czasie wojny pracował jako urzędnik w Komunalnej Kasie Oszczędności w Krośnie.
Do studiowania sztuki skrzypcowej powrócił w 1944 pod opieką profesora Władysława Magierowskiego. W sierpniu 1945 zdał w Krośnie maturę, w 1946 rozpoczął edukację muzyczną Średniej Szkole Muzycznej w Łodzi w klasie skrzypiec prowadzonej przez Irenę Dubińską. Jeszcze jako uczeń uzyskał zatrudnienie w Filharmonii Łódzkiej, w 1947 w Łódzkim Teatrze Muzycznym „Lutnia”.
Od 1950 kontynuował naukę w klasie skrzypiec profesora Jana Wawrzyniaka w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Gdyni–Orłowie. Od 1951 studiował w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (PWSM) z siedzibą w Sopocie (od 1982 AMG) na Wydziale Instrumentalnym pod opieką profesora Aleksandra Lewandowskiego. Jednocześnie pracował w Państwowej Operze i Filharmonii Bałtyckiej. Studia ukończył w 1956. W 1955, będąc jeszcze studentem, został asystentem profesora Aleksandra Lewandowskiego, w 1957 uzyskał stanowisko adiunkta na Wydziale Instrumentalnym PWSM. Jako stypendysta Ministra Kultury i Sztuki w 1960 przebywał w Moskwie, w tamtejszym Konserwatorium. Od 1967 starszy wykładowca, od 1975 docent, od 15 IX 1988 profesor (tytularny) sztuk muzycznych. W latach 1975–1978 był prodziekanem, w 1978–1981 dziekanem Wydziału Instrumentalnego, w 1981–1983 kierownikiem Katedry Instrumentów Smyczkowych i Kameralistyki.
Jednocześnie w latach 1950–1979 był koncertmistrzem Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej, w 1956–1967 i od 1988 pracował także jako nauczyciel skrzypiec w Państwowym Liceum Muzycznym w Gdańsku. W latach 1975–1976 prowadził letnie kursy gry na skrzypcach w Tampere w Finlandii. Był wieloletnim konsultantem trójmiejskich szkół muzycznych II stopnia oraz członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Jego uczniami byli między innymi skrzypkowie Jerzy Hazuka, Krzysztof Podejko, Maria Suwara, Janusz Jurkowski i Tadeusz Niewodowski. Jako skrzypek–wykonawca współtworzył wraz z Wojciechem Szmajem, Jerzym Wojtkowskim i Romanem Sucheckim kwartet smyczkowy Polskiej Opery i Filharmonii Bałtyckiej oraz trio fortepianowe SPAM z Romanem i Krystyną Sucheckimi. Propagował polską muzykę współczesną oraz twórczość gdańskich kompozytorów.
Odznaczony Srebrnym (1970) i Złotym (1975) Krzyżem Zasługi, Krzyż Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984), Medalem 30-lecia PWSM (1977), odznakami „Za Zasługi dla Gdańska” (1978) i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1980), od 1982 Zasłużony Działacz Kultury. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1977) i II stopnia (1981).
Od 26 XII 1945 żonaty był z Krystyną z domu Linder (19 I 1923 – 24 XI 2004 Gdańsk), ojciec Iwony (ur. 1946) i Małgorzaty (ur. 1952). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
