RADUNIA
| < Poprzednie | Następne > |
RADUNIA, rzeka, dł. 104,2 km, pow. dorzecza 837 km², spadek 162 m, średnia spadku 1,6% (q wody). Wypływa z torfiastych łąk na płd. od Jeziora Stężyckiego; w górnym biegu (28 km) płynie przez jeziora: Raduńskie Górne, Raduńskie Dolne, Kłodno, Wielkie Brodno, Małe Brodno, Ostrzyckie, Trzebno; w środkowym biegu, między Kiełpinem a Rutkami w Przełomie Babidolskim (10 km), przez Rezerwat Przyrody Jar Rzeki Raduni (spadek – 3,7%); poniżej Żukowa, silnie meandrując, doliną o zmiennej szerokości. Pod Łapinem wpada do jeziora zaporowego, przepływa przez 3 dalsze sztuczne jeziora: Kolbudzkie, Goszyńskie i Juszkowo. Około 1 km na wsch. od Juszkowa część wód zabiera q Kanał Raduni. Od tego miejsca nosi nazwę Stara Radunia. W granice ob. obszaru adm. Gd. wpływa od płd. przy Plebance (Święty Wojciech), między q Ostróżkami a q Lipcami przybiera kierunek płn.-wsch., pozostawiając po stronie płd. q Niegowo, a po stronie płn. Orunię nad Radunią, naturalnym, ob. uregulowanym korytem uchodzi do Motławy przy q Mniszkach. W 1910–37 wybudowano na jej biegu 8 elektrowni wodnych: Rutki (moc 440 kW), Łapino (2294 kW), Bielkowo (7200 kW), Straszyn (2450 kW), Prędzieszyn (872 kW), Kuźnice (785 kW), Juszkowo (232 kW), Pruszcz (100 kW).
