WONNECKER CHRISTOPH, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
CHRISTOPH WONNECKER (Wuennecker; Wonicker, Wunecker, Woneker,Wünnicker; 16 I 1660 Gdańsk – 27 IV 1727 Gdańsk), złotnik. W latach 1688–1690 zatrudniony był jako czeladnik w warsztacie Tobiasa Schmidta I, u którego wykonał pracę mistrzowską w 1691. 20 I 1691 uzyskał obywatelstwo Gdańska. Funkcję starszego gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1712 i 1720.
Ojciec Johanna Christopha I (2 VII 1696 – 17 V 1758), którego kształcił od 1697 roku i który kontynuował zawód ojca. Innymi uczniami, którzy zdobyli u niego dyplom rzemiosła, byli: zapisany w 1701 Salomon Hein (Heine; 1682 – 11 VI 1745), w 1705 Abraham Daniel Haffner, w 1709 Christoff Türck (Turck; 22 VI 1695 – 17 IV 1766), w 1713 Wilhelm Raths (7 IX 1699 – 23 XI 1777) oraz w 1718 Constantin Wilhelm Eggeraht. Nie uzyskali dyplomu: zapisany w 1711 Johann David Pieritz i Benjamin Witing (1725). Jako czeladnicy pracowali u niego: w latach 1697–1701 Christian Wendisch (Wedich, Windisch; 11 VII 1670 – 21 IX 1726), w 1703–1707 Abrahama Wunneckera (Wunecker, Wunnicker, Wuntker; 1667 – 18 II 1734) oraz w 1711–1713 Johanna Caspara Stiebelinga (Stiebling, Stöbling; 1673 – 31 I 1739). Prace mistrzowskie wykonali u niego Gottfried Bauer oraz Franz Hein Peterschen (Peterßen, Pettrschen; 13 VII 1675 – 11 X 1751).
Według akt cechowych używał znaku warsztatowego z symbolem zająca (podobnego używał także jego syn), dlatego przypinano mu cechę przedstawiającą biegnące zwierzę w owalu. Powiązanie tego znaku z Wonneckerem budzi jednak wątpliwości, ponieważ przedstawiony na nim kształt zwierzęcia przypomina raczej psa.
Pochowany w kościele św. Jana w Gdańsku. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, t. II: Westpreussen, Leipzig 1908, s. 71, poz. 400.
Gradowski Michał, Kasprzak-Miler Agnieszka, Złotnicy na ziemiach północnej Polski, cz. 1: Województwo pomorskie, kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie, Warszawa 2002, nr G 498.
Rosenberg Marc, Der Goldschmiede Markzeichen, Frankfurt am Main 1923, t. 2, s. 5, nr 1543.
