KARMELITANKI BOŻEGO SERCA JEZUSA
| < Poprzednie | Następne > |
KARMELITANKI BOŻEGO SERCA JEZUSA, zgromadzenie zakonne założone w 1891 w Berlinie przez Annę Marię Tauscher van der Bosch w celu opiekowania się opuszczonymi starcami i dziećmi (stworzyły prototyp rodzinnych domów dziecka, z 10 podopiecznymi oraz dwiema siostrami opiekunkami), rozprzestrzenione następnie w krajach niemieckojęzycznych, ponadto między innymi w Holandii i Anglii. W 1904 agregowane do karmelitów bosych, w 1930 oficjalnie zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.
Do Gdańska przybyły z Holandii. W 1919 założyły w Siedlcach, na terenie parafii kościoła św. Franciszka, dom dziecka St. Joseph- und St. Theresienheim przy Karthäuser Straße (do 1934 nr 115/118, obecnie ul. Kartuska 76). W latach 1945–1947 prowadziły tu niemiecki dom starców, zlikwidowany po przesiedleniu pensjonariuszy do Niemiec, od 23 IV 1947 domu starców dla kobiet. W okresie 1946–1953 kaplica karmelitanek pełniła funkcję publicznej świątyni dla wiernych, kapelanem sióstr był niemiecki kapłan Vinzent Papenfuss (1884–1959), autor wydanej przed II wojną światową Geschichte der katolischen Kirche in Danzig.
Klasztor wraz z kaplicą rozebrano w 1954 w związku z budową nowego osiedla. Siostry otrzymały w ramach rekompensaty dom w sąsiedztwie, przy ul. Na Zboczu 54, którym dysponowały jeszcze w 1959 (tu zmarł ks. Vinzent Papenfuss). W następnych latach konwent wygasł i dom zakonny zlikwidowano.
