RÖTHER MICHAEL ERNST, diakon kościoła św. Piotra Pawła
< Poprzednie | Następne > |
MICHAEL ERNST RÖTHE (Rötherus) (chrzest 13 XII 1648 w kościele św. Piotra i Pawła – 2 IX 1698 Gdańsk), diakon tamże, kalwinista. Jeden z pięciorga dzieci pochodzącego z Brzegu (Śląsk) konrektora szkoły św. Piotra i Pawła Michaela Rötherusa (zm. 1662 Gdańsk), doktora teologii, i poślubionej 4 I 1646 w kościele św. Piotra i Pawła Susanne Elisabeth, córki tamtejszego pastora Johanna Balthasara Geisiusa. Jego dwaj bracia, Johann Friedrich (chrzest tamże 22 VII 1655 – pochowany 25 IX 1704 tamże) i Nathanael (chrzest tamże 14 III 1658), wystarali się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), odpowiednio 10 III 1688 i 18 XI 1698.
Od czerwca 1667 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 16 VII 1671 wyznaczony został przez profesora Johanna Petera Titiusa do przedstawienia tez dysputy
Vendam Polonam, cujus olim virtus tanta apud suos in admiratione fuit, ut Craco patre… in exilium ejectus esset, puellae clavus Reipublicae consensu. Od tego roku (1671) uczęszczał do gimnazjum w Bremie, od 1675 studiował w Groningen (Holandia). Po powrocie do Gdańska od 1682 do śmierci diakon kościoła św. Piotra i Pawła.
Od 2 XII 1687 żonaty był z poślubioną w kościele św. Piotra i Pawła Anną Cathariną, córką Georga Gunthera Kiesewettera (Zerbst (Saksonia–Anhalt) – 11 II 1673 Gdańsk), od 1658 drugiego pastora tamże. Ojciec chrzczonych tamże czworga dzieci: 1/ Johanna Daniela (chrzest 31 X 1688), w październiku 1703 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, od 1706 studenta teologii w Groningen, od 1712 w Leyden (Lejda, Holandia), od 1713 w Heidelbergu; 2/ Luise Elisabeth (chrzest 10 XI 1689), od 12 II 1726 żony poślubionego tamże Jakoba Eschmanna (ur. 4 I 1698), od 1756 podseniora 13. gminy kalwińskiej; 3/ Adelgundy Sofii (chrzest 15 VII 1691), od 9 IX 1715 żony poślubionego tamże pastora Andreasa Heinricha Fabriciusa; 4/ Catahriny Renate (chrzest 4 IV 1695).
Pochowany 9 IX 1698 w kościele św. Piotra i Pawła. Mowę pogrzebową wygłosił diakon tego kościoła Stephan Wolters.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 435, 468.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 211, 278.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 26.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 80.
Simson Paul, Geschichte der Schule zu St. Petri und Pauli in Danzig 1436–1817, Bd. 1, Danzig 1904, s. 107.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 156; 2, 280; 3, 78; 4, 87, 189.