SCHRÖTER PAUL ROBERT, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
PAUL ROBERT SCHRÖTER (październik 1853 Trzcianka nad Notecią – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn żandarma Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza kościoła św. Ignacego w Starych Szkotach, w 1904 –1916 proboszcza kościoła Trójcy Świętej w Oliwie.
Ukończył w 1873 roku gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu doktoratu przez osiem lat był lekarzem wojskowym. W Gdańsku od około 1886, pracował jako asystent Georga Wilhelma Bauma na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Od 1894 do śmierci był ordynatorem szpitala Najświętszej Marii Panny na Dolnym Mieście. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna).
W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii.
