MACUR HELENA, nauczycielka
| < Poprzednie | Następne > |
HELENA MACUR z domu Prusakowska (14 II 1919 Nowa Wieś pod Grudziądzem – 15 III 1984 Gdańsk), nauczycielka. Córka Jana Prusakowskiego (29 X 1896 Grabowiec, powiat toruński – 10 VIII 1985 Gdańsk), w 1914 powołanego do wojska pruskiego i skierowanego na front francuski, internowanego w obozie Feltham w Anglii, w 1918 w I Pułku Artylerii Ciężkiej 2 Dywizji Strzelców Polskich w I Korpusie Błękitnej Armii generała Józefa Hallera, od kwietnia 1919 w Polsce, w 1920 uczestnika wojny z Rosją, od września 1922 w Straży Granicznej, w październiku 1922 powołanego do Policji Państwowej i w październiku 1923 skierowanego do służbę w Postawach na Wileńszczyźnie. Panieńska córka Bronisławy Prusakowskiej z domu Mościckiej (10 X 1991 Nicwald, powiat grudziądzki – 19 VI 1947 Gdańsk), od 1923 mieszkającej z Janem Prusakowskim w Postawach, od 1925 w związku małżeńskim. Siostra Genowefy po mężu Witkiewicz (8 V 1924 Grudziądz – 1 XII 1988) i Leonarda Prusakowskiego (6 XI 1927 Postawy – 27 III 2018 Gdańsk).
Dzieciństwo spędziła pod opieką babci Eufemii Mościckiej i ciotki Heleny Świerczyńskiej w Nowej Wsi, gdzie w latach 1926–1930 uczęszczała do szkoły powszechnej. Po zamieszkaniu rodziny w Postawach, w latach 1930–1932 kontynuowała naukę w szkole powszechnej, którą ukończyła w 1932, po przeprowadzce do Oran, w Porzeczy koło Druskiennik. W latach 1933–1937 uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater w Grodnie i w 1937–1939 do tamtejszego Liceum Pedagogicznego im. Elizy Orzeszkowej. W 1939–1940, po przeprowadzce do Trok, ukończyła pełny kurs pedagogiczny w Wileńskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym. W kwietniu 1941 zarządzeniem władz sowieckich skierowana została do pracy w szkole we wsi Kuże Wielkie w powiecie lidzkim.
Od czerwca 1941 żona Kazimierza Macura, mieszkała z mężem w Duniłowiczach, Trokach i w Wilnie. Po ewakuacji do Polski (1 I 1945) i krótkim pobycie w Białystoku, zamieszkała w czerwcu 1945 z mężem w Grudziądzu, od października 1945 we Włocławku. Po otrzymaniu przez męża pracy w Pracowni Konserwatorskiej, od grudnia 1946 w Gdańsku. W latach 1947–1956 była nauczycielką nauczania początkowego w Szkole Podstawowej nr 3, od 1956 do 1958 w Szkole Podstawowej nr 4, od 1960 do 1974 w Szkole Podstawowej nr 50. W 1956 nauczała religii w parafii kościoła Matki Boskiej Bolesnej w Gdańsku- Rudnie.
Autorka książki Trudna kresowa miłość (2020), zawierającej dzienniki i wiersze z czasu nauki w Grodnie i Wilnie, pracy w szkole w Kużach Wielkich, pobytu w Trokach, oraz cykl wierszy Memu Kazikowi - pamięci dni spędzonych w Duniłowiczach, opublikowanej przez wydawnictwo fundacja terytoria książki.
Matka Andrzeja Stanisława Macura, Krystyny Zarańskiej (ur. 1948), Anny Macur-Żero (ur. 1949) i Elżbiety Stępińskiej, później Macur (ur. 1952). Pochowana na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim.
