GORONCY EMILIE, śpiewaczka, kompozytorka
| < Poprzednie | Następne > |
EMILIE GORONCY (11 VIII? 1808 Gdańsk – 7 XI 1868 Gdańsk), śpiewaczka, kompozytorka, córka kupca gdańskiego Jakuba, wnuczka Johanna G. Ewerta, organisty kościoła św. Jana. Śpiewu uczyła się u wuja, Friedricha W. Ewerta. Mając 16 lat, wystąpiła po raz pierwszy publicznie. Jako stypendystka Towarzystwa Pokoju studiowała w latach 1825–1827 u Carla F. Zeltera w Berlinie. Po powrocie do Gdańska w latach 1827–1834 śpiewała na koncertach, m.in. w wykonaniu oratorium Josua Georga F. Händla w Dworze Artusa (16 III i 12 X 1833). Od 1827 roku do końca życia udzielała lekcji śpiewu. W roku 1832 wydała drukiem Sechs Lieder mit Begleitung des Pianoforte (Sześć pieśni z towarzyszeniem fortepianu). Od około roku 1850 mieszkała przy Langgasse 367 (ul. Długa 9), wspólnie ze starszą o rok siostrą Julią, podobnie jak ona niezamężną. Zmarła tydzień po samobójstwie siostry.
