KOŚCIÓŁ APOSTOLSKO-KATOLICKI
| < Poprzednie | Następne > |
KOŚCIÓŁ APOSTOLSKO-KATOLICKI, grupa wyznaniowa powstała w Niemczech w 1843 roku na kanwie krytyki kultu relikwii (świętej tuniki w Trewirze (Trier), zwana także Kościołem niemiecko-katolickim, postulująca zniesienie spowiedzi usznej, celibatu, kultu świętych, odpustów itp. Kościół popierany przez państwo pruskie, zwłaszcza na ziemiach zaboru, jako osłabiający Kościół rzymsko-katolicki. Silny ośrodek powstał w Pile, skąd w roku 1845 przybył do Gdańska główny propagator nowego wyznania, Jan Czerski. Początkowo korzystano z pomocy protestantów, pozostających poza Unią Staropruską kalwinistów i staroluteranów, odprawiając nabożeństwa w kościele św. Piotra i Pawła (na Starym Przedmieściu) oraz w kościele św. Ducha (na Głównym Mieście). W 1846 roku wpisany do urzędowego rejestru wyznań w Gdańsku.
Przed 1859 zbudowano osobną świątynię, przy Schwarzes Meer 26 (ul. Stawki, Czarne Morze). Był to niewielki budynek, zachowujący cechy stylu neogotyckiego, wkomponowany w pierzeję południową tej uliczki. Po roku 1859 wpływy Kościoła apostolsko-katolickiego w Niemczech znacząco osłabły, ale jego niewielka liczebnie gmina przetrwała w Gdańsku do 1945. Świątynia przy Schwarzes Meer została zniszczona w 1945.
