REICHER MICHAŁ, rektor Akademii Lekarskiej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
MICHAŁ REICHER (17 XI 1888 Sosnowiec – 31 VIII 1973 Gdańsk), antropolog i anatom, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG)). Pochodził z asymilowanej rodziny żydowskiej, w latach międzywojennych przeszedł na wiarę rzymsko-katolicką. W latach 1907–1912 studiował antropologię na uniwersytecie w Zurychu, od 1912 roku doktor filozofii, 1912–1913 asystent Katedry Antropologii w Zurychu, w 1914 studia uzupełniające z embriologii na uniwersytecie w Baltimore.
W okresie 1917–1921 prosektor Katedry Anatomii Opisowej uniwersytetu w Warszawie, 1921–1939 kierownik Katedry Anatomii Prawidłowej Uniwersytetu Stefana Batorego uniwersytetu w Wilnie (USB), od 1922 profesor tytularny, od 1934 profesor zwyczajny. W 1934/1925 dziekan Wydziału Lekarskiego USB, w 1935/1036 prodziekan. W okresie II wojny światowej był w 1940 kierownikiem Tajnego Wydziału Lekarskiego zamkniętego wówczas USB, w 1944 był szefem służby zdrowia Wileńsko-Nowogródzkiego Okręgu AK.
W 1945–1946 pracownik na uniwersytecie w Toruniu, 1946–1962 w gdańskiej Akademii Lekarskiej (następnie: AMG)): 1946–1962 kierownik Katedry Anatomii Prawidłowej, 1946–1947 dziekan Wydziału Lekarskiego, 1947–1948 rektor. Głównymi osiągnięciami naukowymi były ustalenie norm i metod badania płodów i noworodków na podstawie cech kraniologicznych i osteologicznych, opisanie różnic antropologicznych między Karaimami a Żydami (co przyczyniło się do uratowania ludności karaimskiej od zagłady hitlerowskiej). W okresie gdańskim zajmował się antropologią części miękkich i prymatologią, stając się międzynarodowym autorytetem.
Wydał między innymi podręcznik Anatomia człowieka. Od 1949 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. Od roku 1965 doktor honoris causa AMG.
