PICHGEL MATHIAS II, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
MATTHIAS PICHGEL II (Pichiel; 9 V 1662 Gdańsk – 23 VIII 1723 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Matthiasa Pichgela I, u którego rozpoczął naukę zawodu w 1674 roku. Pracę mistrzowską wykonał w 1692 w warsztacie kuzyna Christiana Pichgela I. W 1696 roku otrzymał obywatelstwo miejskie Gdańska. Funkcję starszego tutejszego cechu złotników pełnił w latach 1713 i 1721. Był ojcem Matthiasa i Johanna Jacoba, którzy kształcili się w warsztacie ojca, nie uzyskali jednak tytułów mistrzowskich.
Używał znaku warsztatowego z monogramem MP w owalu. Z jego dorobku wskazać można typowe wyroby gdańskie: trzy kufle z dekoracją biblijną i monetową (rynek antykwaryczny), kubek (Zamek Królewski na Wawelu), oraz przedmioty stołowe charakterystyczne dla XVIII wieku: świeczniki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), łyżka wazowa (Muzeum Narodowe w Poznaniu), puszka na susz herbaciany (rynek antykwaryczny), a spośród wyrobów sakralnych patenę (Nowa Cerkiew), plakietę wotywną (Szynwałd), dzban liturgiczny (dawniej Madenau (Logwino)), dzban chrzcielny (dawniej kościół Zbawiciela w Gdańsku).
Zob. też złotnictwo.
