SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
CHRISTIAN GABRIEL von SCHRÖDER (8 XI 1692 Gdańsk – 29 XII 1762 Gdańsk), burmistrz. Syn oficera wojsk gdańskich, następnie ławnika (1710) Simona Christiana (23 VIII 1662 Gdańsk – 29 V 1723 Chociwel). Od 1707 roku uczył się w Gimnazjum Akademickim, następnie studiował na uniwersytetach w Wittenberdze i Lipsku (1712) oraz w Lejdzie (1713). Od 1719 sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, w latach 1733–1735 syndyk, 1736–1745 ławnik, 1746–1753 rajca, w 1747 sędzia, 1754–1762, 1750, 1757 burmistrz i 1759 burgrabia. Należał (wraz z Johannem Wahlem) do najbardziej nieprzejednanych i konsekwentnych obrońców praw i przywilejów Gdańska. W listopadzie 1750 roku aktywnie sprzeciwiał się (jako burgrabia, a zatem formalnie reprezentant króla w mieście) wprowadzeniu narzuconej miastu przez króla polskiego Augusta III w Gdańsku tzw. ordynacji królewskiej, czym naraził się na oburzenie monarchy. Prowadził w tej sprawie pertraktacje z kierownikiem polityki królewskiej i faworytem władcy Heinrichem von Brühlem. 23 VI 1751 został wezwany (wraz z rajcą Christianem Gabrielem Schröderem) przez Augusta III na dwór do Drezna i tam przez rok trzymany w areszcie, co miało zmusić władze Gdańska do przyjęcia ordynacji królewskiej, a także skłonić je do ustępstw na rzecz popieranego przez monarchę Trzeciego Ordynku. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. uczonych w gronie władz miejskich Gdańska. Uczestniczył w pracach powstałego w roku 1720 gdańskiego Towarzystwa Naukowego ( Societas Litteraria). Jego portret według obrazu Jacoba Wessla rytował w 1764 Jacob Houbraken. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
