RADIKE JULIUS GOTTLIEB, ogrodnik, dyrektor teatrów
| < Poprzednie | Następne > |
JULIUS GOTTLIEB RADIKE (Radicke; 25 XI 1829 Oliwa – 26 IX 1898 Sopot), ogrodnik, dyrektor teatrów. Syn Johanna Ferdinanda (około 1803 – po 1864 Wejherowo), nauczyciela katolickiej szkoły elementarnej w Oliwie oraz Gottliebe Henriette Josephine z domu von Wasielewskiej (około 1809 – po 1864 Gniew), córki rektora szkoły w dawnym klasztorze Św. Brygidy Josepha Thaddäusa (1785 Nasielsk – 16 I 1850 Gdańsk), siostry Wilhelma Josepha (17 VI 1822 Gross Leesen (Leźno, powiat kartuski) – 13 XII 1896 Sondershausen, Turyngia), stypendysty Towarzystwa Pokoju. Starszy brat Emmy Elisabethy Johanny Radike (ur. 14 II 1838 Oliwa), od 31 VIII 1863 roku żony Lebrechta Siegfrieda Traugotta Laade.
Uczęszczał do szkoły elementarnej w Oliwie. Po ukończeniu gimnazjum w Kwidzynie uczył się sztuki ogrodowej w Landesbaumschule und Gärtner-Lehranstalt w Poczdamie, czesne w wysokości 50 talarów rocznie opłacał biskup Joseph Wilhelm Friedrich Hohenzollern-Hechingen. Po powrocie do Gdańska, około 1854, założył ogrodnictwo przy Neugarten 6 (ul. Nowe Ogrody). Jej właścicielką, podobnie jak graniczącej z nią działki przy Sandgrube 44 (ul. Rogaczewskiego), była jego żona Mathilde Malwina z domu Wunderlich. Wynajmował kwiaciarnie w różnych domach, m.in. w 1856 roku przy Große Wollwebergasse 15 (ul. Tkacka), w 1861 przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) i przy Frauengasse (ul. Mariacka), w 1864 róg Langgasse (ul. Długiej) i Große Gerbergasse (ul. Garbary). Od 2 II 1885 do śmierci był inspektorem ogrodu królewskiego w Oliwie (zob. Park Oliwski). W 1862 przy Sandgrube 44 (z adresem Neugarten 6) wzniósł teatr letni Victoria,
którego był do 1870 roku dyrektorem. W latach 1863-1865 był też dyrektorem Teatru Miejskiego w Elblągu. Współzałożyciel i od roku 1857 wieloletni sekretarz Towarzystwa Budowy Ogrodów, w 1891–1892 jego przewodniczący. Od 1878 członek Towarzystwa Przyrodniczego, na którego posiedzeniach wygłaszał odczyty, m.in. w 1874 o drzewach iglastych, ich rodzajach i walorach krajobrazowych, 19 I 1876 o parku księcia Hermanna von Pücklera w Bad Muskau (Park Mużakowski, w 2004 wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO). Na łamach „Danziger Zeitung” zamieszczał porady dotyczące pielęgnacji roślin. Od 1860 członek loży Eugenia ( wolnomularstwo). Zmarł na zawał serca w pociągu podmiejskim między Oliwą a Sopotem.
Jego pierwszą żoną była Mathilda Malwina z domu Wunderlich (ur. w grudniu 1827 – 18 VII 1862). Po jej śmierci zawarł ponowny związek małżeński w marcu 1865 roku, poślubiając w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny pannę Sophie Louise Auguste Ottermann z Insterburga (obecnie Czerniachowsk, obwód kaliningradzki). Syn Franz Julius (ur. 7 VI 1855 Gdańsk) w 1891 roku był kupcem w Petersburgu, drugi z synów, Paul Ferdinand Otto (ur. 2 VII 1856 Gdańsk), w latach 1892–1897 był mistrzem browarnictwa w zakładzie Theodora Gottlieba Holtza (1851–1928) przy Pfefferstadt 46A (ul. Korzenna), o trzecim synu, Maksie (3 VI 1857 Gdańsk – 28 V 1910 Sopot), brak bliższych informacji.
