SPEIMANN JOHANN, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN SPEIMANN (Speymann; 20 XI 1563 Gdańsk – 3 IX 1625 Gdańsk), kupiec, urzędnik, kolekcjoner. Syn przybyłego około 1552 roku do Gdańska z Orsoy nad Renem (z księstwa Kleve) kupca Hilgera (zm. 9 IV 1569 Gdańsk), ożenionego z Anną, córką gdańskiego burmistrza Johanna Brandesa. Po naukach w Gdańsku studiował w Krakowie (1580), Królewcu (1584), Heidelbergu (1587), Padwie (1588–1589), Pizie (1591) i Sienie (1591). Po powrocie do Gdańska trudnił się handlem zbożem, pływając m.in. do Italii, gdzie za pomoc podczas klęski głodu otrzymał szlachectwo od papieża Klemensa VIII, od tego czasu dołączał do nazwiska formułę „von der Speie”. W latach 1601–1603 ławnik, 1603–1613 rajca (w 1609 wybrany na scholara, Kolegium Szkolne), 1612–1625 burmistrz, w 1618 burgrabia. Jeden z projektodawców budowy Fontanny Neptuna, zlecił przebudowanie zachowanej obecnie fasady Dworu Artusa, współinicjator budowy Wielkiej Zbrojowni, Złotej Bramy i renesansowego wyposażenia Ratusza Głównego Miasta. Otaczał opieką gdańskich budowniczych (zapewniając godziwe warunki życia i opiekę medyczną), jako czuwający nad gdańską oświatą podniósł płace nauczycielom szkół parafialnych i dbał o zaopatrzenie szkolnych bibliotek. Od 1601 roku właściciel kamienicy przy Langer Markt 41 (Długi Targ), którą przebudował w tzw. Złotą Kamieniczkę. Właściciel bogatego księgozbioru i dzieł sztuki. 29 VII 1596 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) zawarł związek małżeński z Judith, córką Simona Bahra. Pochowany w kościele NMP. Jedyny syn Johann zmarł w dzieciństwie.
