TUSK JÓZEF, lutnik
| < Poprzednie | Następne > |
JÓZEF TUSK (23 III 1907 Gdańsk – 12 VI 1987 Sopot), lutnik. Syn Józefa i Augustyny z domu Adamczyk. Po ukończeniu w 1921 roku szkoły powszechnej w Gdańsku uczestnik w latach 1924–1925 wieczorowych kursów malarstwa artystycznego i pracownik Poczty Polskiej. W 1926–1939 i 1945–1948 pracownik Polskich Kolei Państwowych, m.in. telegrafista, działacz gdańskich organizacji polonijnych. Aresztowany przez Gestapo 1 IX 1939 przebywał początkowo na robotach przymusowych, 19 III 1940 – 26 VIII 1942 w obozie Stutthof i Neuengamme. 2 VIII 1944 wcielony do Wehrmachtu, od 24 listopada w Polskich Siłach Zbrojnych, w Gdańsku od 15 X 1945. Początkowo, w roku 1924, jako samouk, próbował budować skrzypce. Od 1934 pracował pod kierunkiem Emila Neumanna i zbudował skrzypce modelu Steinera. Kolejne wykonał w obozie koncentracyjnym. Od 1949 roku prowadził pracownię w Sopocie, od 1955 członek Związku Polskich Artystów Lutników. Zbudował około 150 skrzypiec, 10 altówek, wiolonczelę i około 12 gitar. Laureat I Krajowego Konkursu Lutniczego w 1955. Na wystawie Polskie Instrumenty Muzyczne (Warszawa 1966) prezentował skrzypce z roku 1965. Stosował kartki identyfikacyjne: Józef Tusk / Sopot / Anno 1955. Nagrodzony medalami: Zwycięstwo i Wolność (1946), Zasłużony Działacz Kultury (1979).
Z żoną Julianną miał szóstkę potomstwa: Jana, Donalda, Eleonorę Marię Gurkowską (ur. 1932), Ewę Marię (ur. 1934), Bronisława (23 V 1935 Gdańsk – 28 III 2000) i Rajmunda Leona (ur. 1936).
