DODORF ALBRECHT, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
ALBRECHT DODORF (zm. 1414 Gdańsk), burmistrz Głównego Miasta. Pochodził z Elbląga. W Gdańsku od roku 1402 ławnik, od 1411 rajca, w latach 1411–1413 burmistrz. Należał do gdańskich kupców szczególnie silnie współpracujących z zakonem krzyżackim. Na polu gospodarczym współpracował z krzyżackimi szafarzami, nabywając od nich głównie zboże, sukno i korzenie, Krzyżakom zawdzięczał poparcie przy wyborze na rajcę (po buncie mieszczan gdańskich w roku 1411), wcześniej (w początku roku 1410) jego nominację zablokował burmistrz Conrad Letzkau (choć komtur gdański prosił wielkiego mistrza o osobistą interwencję w sprawie Dodorfa). W 1411 roku z ramienia wielkiego mistrza zabiegał skutecznie w Lubece o pomoc zbrojną miast wendyjskich dla Zakonu (posiłki rozlokowano następnie do 1412 roku w zamkach krzyżackich). Brał udział w zjazdach Hanzy (w roku 1411 w trzech zjazdach: dwa razy w Lubece i w Wismarze, w 1412 w Lüneburgu) oraz w latach 1411–1412 czterokrotnie w zjazdach stanów pruskich. Pożyczał znaczne sumy od Zakonu (w 1410 – 700 grzywien), które w roku 1412 częściowo (500 grzywien) nakazał umorzyć wielki mistrz Henryk von Plauen. Zapewne w 1413 roku odwołany z godności burmistrza i zdegradowany do funkcji ławnika. Pochowany w klasztorze kartuzów w Kartuzach.
