TÄNGEL JOHANN, lutnik
< Poprzednie | Następne > |
JOHANN TÄNGEL (Tangel, Tengel, Dengel) (około 22 VI 1668 Gdańsk – 22 XI 1757 Markneukirchen), lutnik, mistrz cechowy. Przypuszczalnie syn i uczeń Johannesa Tängla. Prawdopodobnie uczył się zawodu w Gdańsku, gdzie zapewne praktykował, a także m.in. we Flor[encji???]. W wieku około 33 lat osiadł w Markneukirchen (Saksonia); tamże 25 XI 1701 roku został przyjęty w poczet mistrzów cechowych po poślubieniu wdowy po lutniku Johannie Friedrichu Dörfllu, być może jego ostatnim mistrzu. Od około 1703 roku notowany w Klingenthal (Saksonia), po 1704 ponownie w Markneukirchen. Stosował nieznany wcześniej w Vogtland werniks (o większej zawartości lakieru w stosunku do bejcy). Ożeniony z Dorotheą, primo voto Dörffel, miał córki: Elisabeth (ur. 8 V 1703) i Dorotheę (31 III 1704 – 20 II 1764).