BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
ABRAHAM FRIEDRICH BLECH (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha, ojciec q Karla Adolpha Blecha. Od roku 1775 uczeń q Gimnazjum Akademickiego, od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon q kościoła Zbawiciela na Zaroślaku, w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w q kościele św. Jakuba, w 1802 q kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w q Gimnazjum Miejskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę; właściciel rodzinnego majątku w q Kiełpinie Górnym. Autor dziejów q I Wolnego Miasta Gdańska (Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814, 1815), ukazujących negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.
