BRAMA OLIWSKA, obecnie część Gdańska na granicy jednostek pomocniczych q Aniołki i Śródmieście (q administracyjny podział). Nazwą nawiązuje do Bramy Oliwskiej (Olivaer Tor) istniejącej od roku 1656 w pasie zewnętrznych północno-zachodnich umocnień miejskich, z fosą i mostem nad nią. Rozebrana częściowo w latach 1898–1899 w czasie budowy wiaduktu kolejowego q Błędnik; pozostałości na przedłużeniu obecnej ul. 3 Maja usunięto w 1919. Zbudowana w formie 2 kwadratowych baszt złączonych z dochodzącymi do niej wałami, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i bramka dla ruchu pieszego. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej od strony q Wrzeszcza. Wrota usunięto w końcu XIX wieku. W 1867 obok bramy zrobiono przepust w wale dla toru kolejowego linii kolejowej z Gdańska do q Nowego Portu, od 1870 także do Sopotu. Przez bramę od roku 1873 biegła linia tramwaju konnego w kierunku Wrzeszcza, od 1896 zelektryfikowana (q tramwaje). W 2. połowie XIX wieku przebudowywana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju. Baszty otrzymały wtedy okładzinę z żółtej cegły. Przed bramą rozpoczynały się: al. Lipowa z lat 1768–1770, prowadząca do Wrzeszcza (q al. Zwycięstwa), oraz dawna droga w kierunku Nowego Portu, biegnąca wzdłuż Wisły (q Wiślna). Centralne miejsce po dawnej bramie zajmuje obecnie wiadukt Błędnik.
BŚ
