WYDAWNICTWO MORSKIE, utworzone 1 I 1951 roku w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953 roku). Łącznie z personelem administracyjnym i redakcją techniczną zatrudniało około 50 osób. Wydawnictwa Morskie zlikwidowano 1 I 1952 roku, przekazując zadanie wydawania morskiej literatury fachowej Wydawnictwom Komunikacyjnym w Warszawie, a literatury morskiej z zakresu okrętownictwa – Państwowym Wydawnictwom Technicznym. Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i q „Technika i Gospodarka Morska”. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 roku decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 roku publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca. W 1969 roku wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy q ul. Szerokiej 38/40. Za wydanie w roku 1981 książki o q Lechu Wałęsie, albumu o strajkach w q Stoczni Gdańskiej i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami zwolniono z pracy kilku pracowników. W latach 1970–1981 oddział Wydawnictwa Morskiego działał w Bydgoszczy. W latach 80. XX wieku nastąpiło załamanie produkcji wydawniczej. 7 XII 1992 ogłoszono upadłość wydawnictwa; ze względu na rozpoczętą produkcję książek przedłużono jego działalność gospodarczą o trzy miesiące. Siedziba przy ul. Szerokiej 38/40 została sprzedana firmie PZU na Życie SA Inspektorat w Gdańsku. RED
Tabela: Serie wydawnicze Wydawnictwa Morskiego
Tabela: Dorobek wydawniczy Wydawnictwa Morskiego (1951–1993)
Czasopisma wydawane
przez Wydawnictwo Morskie
| 1951–1970
|
„Morze”
|
| 1951–1952
|
„Młody Żeglarz”
|
| 1951–1958
|
„Rybak Morski”
|
| 1951–1958
|
„Ster”
|
| 1958–1964
|
q „Tygodnik Morski”
|
| 1951–1989
|
q „Technika i Gospodarka Morska”
|
| 1978–1981
|
q „Punkt”
|
| JOL
|
Dyrektorzy Wydawnictwa Morskiego
| 1951–1952
|
Czesław Pilichowski
|
| 1952–1957
|
Kazimierz Ślepowroński
|
| 1 I 1957 – 28 II 1957
|
Włodzimierz Korchot
|
| 1 III 1957 – 22 V 1957
|
Tadeusz Cieślak
|
| 1957–1972
|
q Włodzimierz Jabłoński
|
| 1972 – 31 V 1982
|
q Edward Mazurkiewicz
|
| 1 VI 1982 – 31 V 1989
|
Jerzy Szulczewski
|
| 15 VI 1989 – 18 IX 1990
|
q Jerzy Litwin
|
| 19 IX 1990 – 9 IX 1992
|
Joanna Konopacka
|
| JOL
|
