LIÉVIN ALBERT KARL LUDWIG, lekarz, radny
| < Poprzednie | Następne > |
ALBERT KAROL LUDWIG LIÉVIN (23 V 1810 Padeborn, Nadrenia – 25 VI 1881 Gdańsk), lekarz. Syn Jacques’a Alberta, inspektora podatkowego w Gdańsku (1773–1830). W latach 1819–1826 uczył się w Kwidzynie, w 1830 roku ukończył Gimnazjum Miejskie. Studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie, Heidelbergu i Halle, gdzie od roku 1834 był doktorem medycyny. Po egzaminie państwowym, od lipca 1836 lekarz prywatny w Gdańsku. Walczył o podniesienie stanu sanitarnego Gdańska, zabiegał o założenie nowoczesnych wodociągów oraz miejskiej kanalizacji. Przyjaciel i doradca nadburmistrza Leopolda Wintera. Od roku 1855 do śmierci członek Rady Miejskiej. Zasłużył się w walce z epidemiami cholery w Gdańsku w latach 60. i 70. XIX wieku. W 1868 roku opublikował pracę Danzig und die Cholera, wykazując związek między epidemią cholery a stanem sanitarnym miasta. Działacz q Towarzystwa Przyrodniczego, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W roku 1839 mieszkał przy Hundegasse 98 (ul. Ogarna), w 1854 tamże pod nr. 36, w 1874 we Wrzeszczu. Jego syn Heinrich (1850–1923) był także lekarzem w Gdańsku.
