LIÉVIN ALBERT KARL LUDWIG, lekarz, radny
| < Poprzednie | Następne > |
ALBERT KAROL LUDWIG LIÉVIN (23 V 1810 Padeborn, Nadrenia – 25 VI 1881 Gdańsk), lekarz. Syn Jacques’a Alberta, inspektora podatkowego w Gd. (1773–1830). W 1819–26 uczył się w Kwidzynie, 1830 ukończył Gimnazjum Miejskie. Studiował medycynę na uniw. w Berlinie, Heidelbergu i Halle, gdzie od 1834 dr medycyny. Po egzaminie państw., od lipca 1836 lekarz pryw. w Gd. Walczył o podniesienie stanu sanitarnego Gd., zabiegał o założenie nowoczesnych wodociągów oraz miejskiej kanalizacji. Przyjaciel i doradca nadburmistrza Leopolda Wintera. Od 1855 do śmierci czł. Rady Miejskiej. Zasłużył się w walce z epidemiami cholery w Gd. w latach 60. i 70. XIX w. W 1868 opublikował pracę Danzig und die Cholera, wykazując związek między epidemią cholery a stanem sanitarnym miasta. Działacz Towarzystwa Przyrodniczego, 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W 1839 mieszkał przy Hundegasse 98 (ul. Ogarna), 1854 tamże pod nr. 36, 1874 we Wrzeszczu. Jego syn Heinrich (1850–1923) był także lekarzem w Gd.
