CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”, ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku q ASP przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in.
Otwarte Atelier,
Sztuka-Miasto-Maszyna (1993),
Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994),
Endlos/ Endels (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa
Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia.
Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Jadwiga Charzyńska (od 2001).
EKA
