SUMIŃSKA WANDA, geolog
WANDA SUMIŃSKA (1 XI 1934 Równe, województwo łuckie), inżynier geolog. Córka Jana Turowskiego (2 IV 1907 – 17 IV 1983 Sopot) i Marii (13 II 1913 – 13 XII 1984). Od 1944 w Warszawie, wysiedlona z rodzicami podczas powstania warszawskiego. Od maja 1945 w Sopocie, w 1953 uzyskała maturę w II Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego. W latach 1953–1958 studiowała na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, magister inżynier geolog, po obronie pracy Hydrogeologiczne opracowanie pierwszego poziomu wodonośnego dorzecza Raduni.
W latach 1958–1959 zatrudniona była w Pracowni Drogowej gdańskiego „Prozametu”, w 1959–1962 jako starsza projektantka i geolog dokumentator w „Hydrogeo” w Gdańsku. Od 1962 do 1965 pracowała w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym we Wrocławiu jako starszy geolog dokuemtator, od 1965 do emerytury w 1989 w gdańskim „Hydroprojekcie”. Opracowywała m.in. dokumentację geologiczno-inżynierską dla mostu w Kiezmarku, lotniska w Rębiechowie, zachodniej obwodnicy Trójmiasta, niezrealizowanej elektrowni jądrowej w Żarnowcu.
Była żoną Stanisława (1 XII 1930 – 4 III 2015 Sopot), elektryk, pracownik „Promoru” w Gdańsku. Pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu komunalnym w Sopocie.
