CASTELL PETER, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
PETER CASTELL (3 V 1724 Gdańsk – 20 II 1799 Gdańsk), lekarz. Zapewne potomek (wnuk) urodzonego w Norymbergii Christoffa Hieronyma, od 14 VIII 1681 posiadającego obywatelstwo Gdańska. Syn Petera (1685 – pochowany 4 VIII 1735? Gdańsk, w kościele św. Trójcy pod płytą nagrobną nr 22) i poślubionej w 1715 w kościele św. Piotra i Pawła (gdzie chrzczone były wszystkie ich dzieci) Anny Virginii (1686 – pochowana 6 XII 1764 tamże), córki Reiniera van Heemskerck (ur. 26 X 1666 Amsterdam). Brat ochrzczonego i zmarłego 28 IX 1716 Petera, swego bliźniaka Teodora (pochowanego 19 VI 1781 w kościele Najświętszej Marii Panny) (NMP), Reinera (ochrzczonego 12 I 1727), Adelgundy Elisabeth (ur. 20 IX 1725) oraz niezamężnej Luizy Virginii (8 VII 1720 – pochowanej 11 XI 1751 w kościele NMP z bratem Theodorem pod płytą nagrobną nr 455). Po śmierci Luizy okolicznościowy tekst żałobny ogłosił Georg Remus (Ode an Herrn Peter Castell der Arzneykunst Doctoranden über das frühzeitige Absterben Seiner Jungfer Schwester Louisa Virginia Castell, Gottingae 1751).
Uczeń Gimnazjum Akademickiego (1742–1746), student uniwersytetu w Lejdzie (Leiden) 1746–1747, w Jenie 1747–1748 i w Getyndze (Göttingen) 1748–1753, gdzie w 1752 uzyskał doktorat z medycyny na podstawie dysertacji (napisanej pod kierunkiem klinicysty Alberta von Hallera (1708–1777)) De Morbis Colli (wydanej drukiem Gottingæ 1753). Pogratulowali mu z tej okazji specjalnym drukiem (Die feyerliche Erhebung des Hochedlegebohren und Hocherfahrnen Herrn Peter Castell aus Danzig zum Doktor der Arzneykunst befingen voll Freunden die aufrichtigiste Freunde) przyjaciele ze studiów: Georg Ernst Remus i Johann Uphagen. On z kolei odwzajemnił się temu pierwszemu wydając okolicznościowe Die würdige Erhebung... Herrn Georg Ernst Remus aus Danzig zum Doctor der Arzneykunst … Göttingen den 26. Julii 1752. Opublikował między innymi, wraz ze swym promotorem oraz Georgiem Ernstem Remusem, Aneurysma carotidis; Scirrhus musculi mastoidei... (Göttingen 1753). Od 1757 prywatny lekarz ogólny w Gdańsku.
Od ślubu w kościele św. Piotra i Pawła 12 IX 1765 mąż Johanny Henrietty (1714 Gdańsk – 20 IV 1797 Gdańsk), córki Johanna Philippa Breyna, która wniosła mu kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 30). Jeszcze w tym samym roku wystawił na licytację kolekcję muzealną i bibliotekę teścia, z których część wywieziono do Petersburga po nabyciu przez carycę Rosji Katarzynę II, część, nabytą przez pastora kościół św. Elżbiety Christiana Gottlieba von Duisburga, w 1798 wywieziono do biblioteki książęcej w Gotha. Z czasem został właścicielem posesji przy Große Lavendelgasse (Lawendowa 2/3).
Pochowany m.in. z żoną w kościele NMP, w grobie zakupionym 26 IV 1718 przez teścia (zachowała się płyta nagrobna nr 395).
