KISZKIEWICZ WACŁAW, geolog, geodeta

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

WACŁAW KISZKIEWICZ (8 I 1937 Lwów – 1 IV 2023 Gdańsk), geodeta, geolog. Syn Edwarda (1899 – 7 II 1968 Gdańsk), oficera Wojska Polskiego, porucznika piechoty, uczestnika wojny obronnej we wrześniu 1939, jeńca oflagu w Murnau, oraz Lidii (28 VIII 1910 – 29 III 1969 Gdańsk). Do czerwca 1945 mieszkał we Lwowie, skąd wyjechał z matką do Gdańska. W 1954 absolwent I Liceum Ogólnokształcącego, w latach 1954–1959 studiował na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej (PG), od 5 VII 1960 magister inżynier geologii (promotor: prof. Zdzisław Pazdro).

Od 1960 do 1968 zatrudniony był w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Urządzeń Rolnych w Gdańsku. W latach 1963–1968 studiował dodatkowo na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej, inżynier geodeta (dyplom w 1968 po studiach I stopnia). Pracował następnie jako kierownik pracowni geodezyjnej: w 1968–1976 w Gdańskim Przedsiębiorstwie Produkcji Kruszywa i Usług Geologicznych „Kruszgeo”, w 1976–1977 w Czechosłowacji reprezentował „Spelwar” Hydrotechniczną Spółdzielnię Pracy w Gdańsku, nadzorował wówczas budowę jazów i śluz na rzekach Wełtawie i Łabie. Po powrocie zatrudniony był w „Geoprojekcie” Gdańsk, pracował przy budowie elektrowni szczytowo-pompowej i planowanej elektrowni atomowej w Żarnowcu. W latach 1979–1989 był pracownikiem Biura Projektów Wodnych i Melioracji w Gdańsku. Od 1989 do 2022 właściciel firmy „Geopol. Geodezja Przemysłowa i Rolna” z siedzibą przy ul. Grodzieńskiej 25. Był rzeczoznawcą w zakresie miejskiej geologii, posiadał uprawniane geodety kartografa.

Odznaczony był m.in. złotą odznaką „Zasłużony dla geodezji i kartografii”. Żonaty był z Bożeną z domu Kowalską (1946–2021), ojciec Lidii i Joanny, absolwentki PG. Pochowany z ojcem i żoną na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku. WP






Bibliografia:
Centrum Obiegu Dokumentów Politechniki Gdańskiej, akta osobowe studenta.
Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, Gdańsk–Lubin 2014, s. 220–221.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania