MEDER JOHANN VALENTIN, kompozytor, śpiewak
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN VALENTIN MEDER (ochrzczony 3 V 1649 Wasungen koło Meiningen – lipiec 1719 Ryga), kompozytor, śpiewak w kapelach dworskich w Eisenach i Gotha (1671), Bremie (1672–1673), Hamburgu (1673), Lubece (1674), Kopenhadze (1674); w latach 1674–1680 kantor w gimnazjum w Rewalu (obecnie Tallin). W Gdańsku do 1686, od 24 V 1687 kapelmistrz w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (kapeli Rady Miejskiej Gdańska). W 1695 kilka razy w drewnianej budzie teatralnej na Targu Węglowym, naprzeciwko Wielkiej Zbrojowni, wystawił swoją operę Neron. W 1698 wystawił operę Die wiederverehligte Coelia, co uczynił bez zezwolenia Rady Miejskiej, która zakazała mu dalszych przedstawień. Wystawiono ją jednak ponownie, w Kolegium Gdańskim (jezuickim) na Starych Szkotach. W rok później (1699) opuścił Gdańsk, zarówno w efekcie konfliktu z Radą Miejską, głównie jednak z uwagi na zaciągnięte długi i pretensje wierzycieli. Przebywał u jezuitów w Braniewie, następnie w Królewcu, od 1700 w Rydze, gdzie pozostał już do śmierci.
Jeszcze kilkadziesiąt lat po śmierci nazywano go słynnym kapelmistrzem z Gdańska i umieszczano wśród najbardziej znamienitych kompozytorów tamtych czasów. W jego dorobku znalazły się różnorodne gatunki i formy muzyczne typowe dla czasów, w których tworzył: koncerty kościelne, motety, kantaty, msze, pasje, świeckie utwory instrumentalne, opery ( Teatr do końca XVIII wieku; Państwowa Opera Bałtycka). Jego dzieła znajdują się w bibliotekach Gdańska, Uppsali, Sztokholmu, Berlina, Wolfenbüttel.
W Gdańsku 16 V 1688 ożenił się z Constantią, córką Nicolasa Finka. Ojciec Erharda Nikolasa (ochrzczony w kościele NMP 28 III 1689) i Anny Constantii (ochrzczona w kościele NMP 2 VII 1691).
