CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ KRYSTYNA, żeglarka
| < Poprzednie | Następne > |
-Liskiewicz
KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarka. Urodziła się 11 VII 1936, 15 t.m. zgłoszono oficjalnie jej urodzenie. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. Od 1953 w Gdańsku. W 1960 ukończyła Wydział Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej, w czasie studiów, w 1957 uzyskała patent sternika jachtowego, w 1960 sternika morskiego. Do 1976 pracowała jako konstruktor w Stoczni Gdańskiej.
W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była członkiem pierwszej zmiany załogi i kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ( Akademicki Związek Morski). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, Wacława Liskiewicza) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. 18 VI 1978 wpłynęła triumfalnie "Mazurkiem" do Gdańska, cumując na Motławie przy Zielonej Bramie. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej Ratusza Głównego Miasta), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, nagrodą „Slocum Award” w kategorii żeglarzy samotników światowego stowarzyszenia żeglarskiego „Slocum Society”, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.
Po zakończeniu rejsu przez dwa lata jeździła po kraju i zachęcała młodzież do żeglowania. W 1981, po dłuższych staraniach, znalazła pracę w Stoczni Remontowej „Radunia”, następnie, do emerytury, pracowała w Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku.
W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. Od 1 V 2004 honorowa obywatelka Ostródy, od 2020 patronka skweru w tym mieście. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni, w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.
Pochowana na cmentarzu Srebrzysko. Od maja 2023 jej imię nosi marina w Gdańsku- Górkach Zachodnich, 10 czerwca tego roku przy nabrzeżu mariny na ul. Szafarnia odsłonięto tablicę upamiętniającą jacht „Mazurek”, po zakupie od prywatnego właściciela stanowiący od tego samego roku własność Narodowego Muzeum Morskiego i pełniący rolę jachtu szkolnego.
