KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA MARYI
| < Poprzednie | Następne > |
KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA MARYI, Krakowiec, ul. Kępna 22. Pierwotnie kaplica cment. ewang., wybudowana wraz z kostnicą w 1937–38, wg projektu inż. architekta Jakoba Honza. W 1945 świątynia uległa poważnemu uszkodzeniu (ucierpiały wieża i dach). W 1947 władze kościelne wystąpiły o przekazanie zniszczonej świątyni na potrzeby rosnącej w tym rejonie liczby katolików. Po uzyskaniu zgody przystąpiono do remontu, ukończonego w większości w 1955. Kaplica stała się sakralnym obiektem pomocniczym na terenie parafii q kośc. Matki Boskiej Bolesnej na Dolnym Mieście. W 1968 ustanowiono tu wikariat należący do parafii q kośc. św. Rodziny na Stogach. W 1976 przekształcono go w wikariat tzw. eksponowany, co było wstępem do utworzenia w 1986 samodzielnej jednostki paraf. Parafia pw. Najświętszego Imienia Maryi objęła teren q Krakowca i q Górek Zachodnich. Za rządów drugiego proboszcza, ks. Ryszarda Lewarskiego, kontynuowano remont i modernizację świątyni. Między innymi w 1993 dobudowano nowy przedsionek oraz zakrystię. Kościół jednonawowy, zorientowany w osi płn.-płd., z prezbiterium (i przyległą doń zakrystią) od płn., przykryty dachem dwuspadowym z kwadratową wieżyczką nad wejściem od strony pd. Wewnątrz sklepienie beczkowe, kryte boazerią. W prezbiterium, nad ołtarzem XIX-wieczna figura Maryi z Dzieciątkiem, trzymającym w ręku bursztynowy różaniec. Na ścianach bocznych malowana na szkle Droga krzyżowa autorstwa Marii i Henryka Świeców (wykonana w 1981). Na terenie przykościelnym od strony zach. ołtarz polowy, a przy nim drewniana figura Matki Bożej. z Proboszczowie kościoła Najświętszego Imienia Maryi
