BOLDUAN RAJMUND, dziennikarz
| < Poprzednie | Następne > |
RAJMUND BOLDUAN (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w 1939 przez Niemców, i Marii z domu Gniot, brat Tadeusza Bolduana. Po śmierci matki wraz z bratem od 1945 przebywał w Państwowym Domu Dziecka nr 5 w Sopocie. Należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR), w latach 1948–1957 członek Związku Młodzieży Polskiej (ZMP), należał do Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”. W Kościerzynie ukończył Liceum Ogólnokształcące. Z bratem dorabiał jako tereny korespondent „Dziennika Bałtyckiego” i jako wyróżniający się współpracownicy otrzymali w 1950 etatowe zatrudnienie w tej redakcji, gdzie pracował do emerytury w 1982 (z trzyletnią przerwą na odbycie służby wojskowej). Był kolejno redaktorem w dziale korespondentów terenowych, publicystą, kierownikiem wydania niedzielnego, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego (1976–1982). Od 1955 członek PZPR.
Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zrzeszenia Kaszubskiego, współpracował między innymi z dwutygodnikiem „Kaszëbe” (1957–1961). Wspólnie z Marianem Podgórecznym autor książki Deutschland w płomieniach (1959) i Bez mundurów ((cztery wydania: 1961, 1966, 1970, 1978), z Janem Babczenką (w latach 1945–1967 funkcjonariusz UB, następnie SB w Gdańsku) Kryptonim KD (1965) i Front bez okopów (1969).
Uhonorowany między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1973), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, „Zasłużonym Ziemi Wejherowskiej”. Zasłużony Działacz Kultury (1975). Pochowany na cmentarzu w Kościerzynie.
