HANOW MICHAEL CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
MICHAEL CHRISTOPH HANOW (Hanov, Hanovius) (18 XII 1695 Samborsko koło Jastrowia – 22 IX 1773 Gdańsk), profesor Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Syn pastora w Samborsku Michaela, brat m.in. Andreasa Hanoviusa (1673–1739), pastora w Wulfflatzke (Wilcze Laski powiat Szczecinek), oraz Martina Hanoviusa (1705–1772), 18 I 1725 zapisanego do najwyższej klasy (primy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, studenta w Lipsku i Halle, od 1733 substytutem swego ojca, po jego śmierci w 1726 do swojej śmierci pastora w Samborsku.
Początki edukacji odbierał w Landsbergu (Gorzowie). W styczniu 1714 zapisany został do najwyższej klasy w gdańskim Gimnazjum Akademickim, od 1716 studiował na uniwersytecie w Królewcu, Wittenberdze i Lipsku, gdzie w 1720 otrzymał magisterium i docenturę. Studiował różne kierunki naukowe (od matematyki po językoznawstwo i medycynę). W Lipsku wykładał retorykę, od 1724 był opiekunem synów prof. Wilhelma Weickhmanna, dzięki któremu w 1727 został profesorem filozofii w Gimnazjum Akademickim i bibliotekarzem w Bibliotece Rady Miejskiej.
W 1743 współzałożyciel Towarzystwa Przyrodniczego. Wydał ponad 120 rozpraw po łacinie i niemiecku, m.in. rewizję toruńską prawa chełmińskiego z komentarzem (Das vollständige Kulmische Recht, 1745), edycję źródeł do dziejów Prus (Preußische Sammlung, 1747–1750) oraz pierwszą historię drukarstwa gdańskiego (Denkmahl der Danziger Buchdruckereyen und Buchdrucker, 1740). Zapoczątkował układanie alfabetycznego katalogu bibliotecznego, jako pierwszy rozpoczął publikowanie retrospektywnej bibliografii druków gdańskich.
Współpracował z mecenasem naukowym, księciem Józefem Aleksandrem Jabłonowskim, a królowi polskiemu Stanisławowi Augustowi przedstawił projekt powołania zakładu ubezpieczeń na życie. Był zwolennikiem racjonalistycznych koncepcji filozofa Christiana Wolffa. Jako jeden z pierwszych w Gdańsku wykorzystywał w badaniach dane statystyczne, głównie demograficzne i meteorologiczne (zob. obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne). Od 1737 redagował tygodnik „Erläuterte Merkwürdigkeiten der Natur nach denen Grund-Sätzen derer neuesten Physicorum”, zamieszczając w nim wiadomości z dziedziny fizyki, mechaniki, astronomii, meteorologii, botaniki, mineralogii. Od 1739 wydawał (drukarnia Thomasa Johanna Schreibera) czasopismo ogłoszeniowe „Danziger Erfahrungen”, w którym publikował artykuły popularnonaukowe. W 1771 z powodu choroby zrezygnował z pracy naukowej. W testamencie cały swój majątek wraz z księgozbiorem zapisał Gimnazjum Akademickiemu (w tym 25 000 florenów na pomoc dla ubogich uczniów). Jego portret namalował Jacob Wessel.
Ojciec m.in. Dorothei, żony rajcy z Chojnic Jacoba Titiusa, matki Johanna Daniela Titiusa (2 I 1729 Chojnice – 16 XII 1796 Wittenberga), po gdańskim Gimnazjum Akademickim od 1748 studenta uniwersytetu w Lipsku, od 1756 profesora matematyki i w 1768 rektora w Wittenberdze, w 1768 laureata nagrody gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego za pracę przedstawiającą metody odnawiania nadmorskich wydm (zob. Stogi).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 293, 309.
Jahresbericht des Königlichen–Fürstin–Hedwig–Gymnasium zu Neustettin über das 256. Schuljahr 1895/96, Neustettin 1896, s. 28.
Jahresbericht des Königlichen–Fürstin–Hedwig–Gymnasium zu Neustettin über das Schuljahr 1897/98, 258-er der Anstalt, Neustettin 1898, s. 31.
