SCHOTT ANDREAS, ławnik, historyk
| < Poprzednie | Następne > |
ANDREAS SCHOTT (6 XI 1707 Gdańsk – 17 I 1764 Gdańsk), historyk, ławnik Starego Miasta. Syn Georga przybyłego do Gdańska ze Skoczowa w księstwie cieszyńskim. Brat Johanna Gottlieba (pochowany 28 XII 1759 w kościele św. Trójcy w grobie nr 171), od 18 IX 1732 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Absolwent szkoły św. Jana i Gimnazjum Akademickiego, które ukończył dysputą przygotowaną pod kierunkiem Samuela Friedricha Willenberga. W latach 1728–1731 studiował w Lipsku. Odbył podróż po Europie, przez dłuższy czas przebywał w Warszawie.
W Gdańsku od 1732 był sekretarzem miejskiego adwokata, 23 XI 1741 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), od 1748 ławnikiem Starego Miasta. Zbieracz źródeł do dziejów Gdańska i Prus Królewskich, autor wielu prac historycznych (większość zachowała się w rękopisach w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej), w tym drukowanych w Gdańsku: Tractatus de indigenato Polonorum (1738), Prussia christiana, sive de introductio religionis christianae in Prusiam (1738), Analecta ad Athenae Gedanensis (1758), czy Teologorum, qui Gedani vixerunt, semisecularium memoriae monumentum (1757, 1758), zbiór biogramów gdańskich kaznodziejów, którzy przeżyli w kapłaństwie 50 lat (w pierwszym wydaniu 12, w drugim dodatkowo jeszcze 14), dziełko przez samego autora uznawane za ukończone ledwo w połowie. Przetłumaczył z języka łacińskiego na język niemiecki i opublikował w Lipsku w 1741 historię Polski Gottfrieda Lengnicha (Historia Polona A Lecho Ad Augusti II. Mortem = Polnische Geschichte von den Zeiten Lechi bis auf das Absterben Königs Augusti II.) oraz opis Polski Marcina Kromera (Beschreibung des Königreichs Pohlen, 1761). Autor okazjonalnych drobnych utworów poetyckich, m.in. życzeń urodzinowych dedykowanych burmistrzowi Johannowi Wahl (1745). Interesował się dziejami książki, sam zgromadził poważny księgozbiór, zlicytowany po jego śmierci.
Był trzykrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1741 z Florentyną Renatą, córką Daniela Grade (zm. listopad 1743, pochowana w kościele św. Piotra i Pawła), po raz drugi od 1744 z Marią, córką Joachima Roßa, po raz trzeci z Lucją (zm. 1808), córką Wilhelma Andersona. Ojciec Marii (ur. 25 VIII 1744) i Lucji, żony Johanna Roberta Bocqueta (1741 – 19 IV 1823 Gdańsk), ostatniego pastora kalwińskiego z kościoła św. Piotra i Pawła (ich córka, również Lucja, została żoną sekretarza Gdańska Arnolda Gottfrieda, syna burmistrza Johanna Gottfrieda Reygera.
