RHODE JOHANN FRIEDRICH, organmistrz, fortepianmistrz

< Poprzednie

Następne >

Autograf i „pieczęć” Johanna Friedricha Rhodego, 1770

Małe organy Johanna Friedricha Rhodego w kościele św. Jana , widok z nawy północnej, początek XX wieku

JOHANN FRIEDRICH RHODE (Rohde; 29 IV 1725 Pruszcz Gdański – 27 IX 1770 Gdańsk), organmistrz, fortepianmistrz. Syn Johanna Friedricha Rhodego (zm. 1747), organisty i nauczyciela w Pruszczu Gdańskim i poślubionej w 1720 Elisabeth z domu Müller (zm. przed 1761). W 1736 uczeń Gimnazjum Akademickiego, muzycznie prawdopodobnie uczeń Andreasa Hildebrandta. W 1748 zastąpił ojca na posadzie organisty. W 1749 pracował jako czeladnik Christopha Heinricha Obucha (1713–1787) w Morągu, pomagając przy budowie organów w Zalewie.

Od około 1755 do 1769 prowadził pracownię w Gdańsku, w 1763 przy Röpergasse (ul. Powroźnicza). Zbudował organy w gdańskich kościołach: św. Jana (1760–1761), św. Piotra i Pawła (1767–1769, odbiór 1 i 21 III 1769), w 1768 w Kaplicy Anglikańskiej przy ul. św. Ducha, przed 1767 w Oruni. W 1768 oferował małe organy szafkowe (pozytyw) z głosami: flet kryty 8’, flet mały 4’, kwinta 3’, oktawa 1’, mikstura 1’, kotły i tremulant. Dwa jego fortepiany stołowe odnotowano w Elblągu w 1928. Jego uczniem był Gottlieb Paschke.

Ożeniony w 1761 z Anną Marią (pochowana 26 IV 1768), miał czworo dzieci, między innymi Dorotheę (pochowana 26 VI 1765) i Michaela (1765 – pochowany 13 IV 1766). BV



















Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,43/158, Bl. 238v.
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 216.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 73.