MÜNSTERBERG EMIL, prawnik
| < Poprzednie | Następne > |
EMIL MÜNSTERBERG (13 VII 1855 Gdańsk – 25 I 1911 Berlin), prawnik. Syn Moritza Münsterberga. W 1874 ukończył Gimnazjum Miejskie, studiował prawo i ekonomię polityczną w Zurychu, Lipsku i Getyndze, od 1877 doktor, od 1888 z uprawnieniami asesora sądowego. Pracował w administracji samorządowej; od 1883 roku asesor w magistracie berlińskim, w latach 1887–1889 sędzia w Menden (Westfalia), 1889–1892 burmistrz Iserlohn (Nadrenia Północna-Westfalia), 1892–1895 członek zarządu miasta Hamburga, odpowiedzialny za opiekę społeczną, którą zreorganizował; działalność na tym polu kontynuował w okresie 1898–1911 jako radca, członek władz miasta Berlina.
W 1880 założył ogólnoniemiecką organizację zajmującą się problematyką opieki społecznej (Deutscher Verein für Armenpflege und Wohltätigkeit), której w 1911 roku prezesował. Autor prac poświęconych państwowej i samorządowej opiece społecznej, między innymi: Das Landarmenwesen (1890), Die Gründe meines Ausscheidens aus dem Hamburgischen Staatsdienst (1896), Die Armenpflege (1897), Amerikanisches Armenwesen (1906), Die Anstaltsfürsorge in Deutschland (1910).
W 1883 w Berlinie poślubił Emmę von Spangenberg (1857–1920) z Coburga. Córka Else (1884–1955) była żoną Williama Harbutta Dawsona (1860–1948).
