ACKERMANN CARL DAVID, śpiewak operowy
| < Poprzednie | Następne > |
CARL DAVID ACKERMANN (Akkermann; około 1751 Ruhland, Brandenburgia – 2 X 1811 Gdańsk), śpiewak operowy o głosie tenorowym, aktor, browarnik. W 1772 zaangażowany do towarzystwa teatralnego prowadzonego przez Johanne Karoline Schuch (Schuchische Gesellschaft Deutscher Schauspieler; zob. Teatr do końca XVIII wieku. Teatr zawodowy). Występował w operach, między innymi Carla Dittersa von Dittersdorffa (Czerwony kapturek), Wolfganga Amadeusza Mozarta (Uprowadzenie z Seraju, Czarodziejski flet), André Grétry’ego (Ryszard Lwie Serce, Zemira i Azor), Vicente Martína y Solera (Lilla, oder Schönheit und Tugend), Giuseppe Sartiego (Im Trüben ist gut fischen), Nicolasa-Marie Dalayraca (Nina, oder Wahnsinn aus Liebe), Georga Antona Bendy (Romeo i Julia, Ariadna na Naxos), Friedricha Ludwiga Bendy (Cyrulik sewilski), Pierre’a Monsigny’ego (Piękna Arsena), Antonia Salieriego (Axur, król Ormus), oraz w sztukach, między innymi Williama Shakespeare’a (Romeo i Julia, Kupiec wenecki, Hamlet, Wiele hałasu o nic, Makbet), Moliera (Świętoszek), Augusta Wilhelma Ifflanda (Gracz), Carla Goldoniego (Łgarz), Pierre’a de Marivaux (Igraszki trafu i miłości), Johanna Wolfganga Goethego (Clavigo), Friedricha Schillera (Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui), Carla Gozziego (Szczęśliwi żebracy), Richarda Brinsleya Sheridana (Szkoła obmowy).
Występował również na koncertach, śpiewając między innymi kantaty solowe Georga Antona Bendy (Amynts Klage über die Flucht der Lalage), Johanna Gottfrieda Schichta (Amynts Freuden über die Wiederkehr der Lalage), Franza Adama Veichtnera (Cephalus und Prokris) i arie z oper włoskich. Po raz ostatni wystąpił na scenie 13 XII 1800 w Gdańsku.
Był trzykrotnie żonaty: od lutego 1774 z aktorką Eleonorą Springer (zm. 1774 Królewiec), od około 1775 z aktorką Constantią Renatą Naehring (Nähring; zm. 12 VI 1779 Królewiec), od maja 1782 ze śpiewaczką i aktorką Dorotheą Ludolphiną Bachmann-Ackermann. Po zakończeniu działalności scenicznej założył w Gdańsku browar we własnym domu przy Pfefferstadt 54 (ul. Korzenna), został członkiem cechu browarników i nabył pod Sopotem posiadłość, którą nazwał od imienia swojej żony ( Ludolfina).
W testamencie zapisał tę posiadłość bratanicy swojej trzeciej żony, Johannie Charlotcie Wilhelminie Bachmann (około 1789 Berlin – 29 X 1847 Gdańsk; od 2 I 1812 żonie kupca Johanna Gotthilfa Boschkego, zmarłego 7 VI 1830; od 24 VI 1832 żonie emerytowanego podpułkownika Johanna Gottlieba Benjamina von Bartscha, zmarłego 26 III 1839), a resztę dobytku przekazał synowi z drugiego małżeństwa, aktorowi Adamowi Ackermannowi (ochrzczony 3 XI 1777 Gdańsk – po 1833).
