PROMENADY PUBLICZNE
| < Poprzednie | Następne > |
PROMENADY PUBLICZNE, aleje lub proste ogrody tworzone w XVIII i 1. połowie XIX wieku z myślą o spacerowiczach. Pierwszą w Gdańsku był ogród przy Bramie Oliwskiej, Błędnik (Irrgarten, 1708). Nie można wykluczyć, że i wcześniej, tak jak w innych miastach, istniała przed którąś z bram łąka z drzewami, strumieniem lub źródłem przeznaczona do zabaw i turniejów rycerskich, sięgająca tradycją średniowiecznego Prato. Wydaje się, że to właśnie ona mogła być tajemniczym miejskim ogrodem, „nie mającym sobie chyba równego”, o którym wspomniał przebywający w Gdańsku w roku 1616 Węgier Marton Czombor. Najważniejszą promenadą spacerową była Wielka Aleja (1768–1770, al. Zwycięstwa). Jej przykład posłużył za wzór dla później powstających. Już w XVIII wieku drzewa alejowe pojawiły się na Promenadzie (ul. 3 Maja) i Englischer Damm (ul. Angielska Grobla), w 1804 roku podobną aleję utworzono na Neugarten (ul. Nowe Ogrody). W roku 1823 posadzono 108 lip pośrodku Langgarten (ul. Długie Ogrody), około 1840 dwa rzędy lip połączyły także Bramę Oruńską z restauracją Schahnasjana na Zaroślaku; po roku 1900 utworzono aleję biegnącą środkiem Dominikswall (ul. Okopowa), zlikwidowaną w 1958 w czasie przebudowy ulicy.
