MARCINKOWSKI TEOFIL, działacz gdańskiej Polonii
| < Poprzednie | Następne > |
TEOFIL BRONISŁAW MARCINKOWSKI (8 IV 1895 Berlin – VIII 1940 obóz koncentracyjny Neuengamme koło Hamburga), działacz Towarzystwa Gimnastycznego (TG) „Sokół”. W 1910 roku wraz z rodziną przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął naukę w gimnazjum i zapisał do działającego w konspiracji TG „Sokół”. W 1915 roku aresztowany za konspiracyjną działalność i zesłany na Syberię, do Omska, gdzie stroił fortepiany w jednej z fabryk. Po powrocie w 1917 roku osiadł w Gdańsku i podjął pracę na kolei jako telegrafista. W 1919 roku powołany do Wojska Polskiego, walczył w bitwie warszawskiej.
Zwolniony z wojska w 1921 roku powrócił do Gdańska i do poprzedniej pracy w Dyrekcji Kolei. Zaangażował się w działalność polskich organizacji narodowych i społecznych: TG „Sokół”, Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”, Gdańskiej Macierzy Szkolnej. W 1922 roku poślubił Leokadię Muzyk, po ślubie zamieszkał w Nowym Porcie, w tzw. starych koszarach. W 1925 roku przyczynił się do powstania gniazda sokolego w Nowym Porcie, w latach 1925–1933 pełnił tam funkcję naczelnika. W 1933 roku, po przeniesieniu Dyrekcji Kolei do Torunia, odmówił przyjęcia obywatelstwa II Wolnego Miasta Gdańska i przeprowadził się do Solca Kujawskiego. Do wybuchu II wojny światowej pracował tam jako kierownik działu ruchu pociągów.
Po wrześniu 1939 roku przymusowo pracował w lesie. 8 IV 1940 roku aresztowany przez Gestapo, osadzony w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu (dostał nr 21714/40, przebywał w bloku 44), następnie przeniesiony do Neuengamme.
