POTOK ORUŃSKI
| < Poprzednie | Następne > |
POTOK ORUŃSKI (1356 Orana, Struga Łostowicka, Potok Oruński), ob. dł. 7,5 km; powstaje z połączenia kilku strumyków mających źródła na granicy q Szadółek i q Rębowa, na wys. ok. 110 m n.p.m., płynie na zach., między Szadół- kami a q Zakoniczynem, do 2000 wybetonowanym podczas II w. świat. kanałem i głębokim parowem, przez q Łostowice, stąd doliną przez q Park Oruński. Pierwotnie wpływał na Żuławy Gd. i prawdopodobnie uchodził do płynącego z płd. cieku o nieznanej ob. nazwie, kierującego się na płn.-wsch. przez q Dolnik i uchodzącego do Motławy u zbiegu ob. ulic Sandomierskiej i Przybrzeżnej. Po przekopaniu q Kanału Raduni uchodzi do niego przy ob. ul. Raduńskiej. Zasilany q Potokiem Kozackim i q Potokiem Kowalskim. W 1933–34 przy ob. ul. Żuławskiej nr 86, 90 i 92 odkryto 3 łodzie datowane na XI–XII w., co wskazuje, że był wówczas żeglowny. Po powodzi w 2001 w górnym biegu cieku wybudowano 3 nowe zbiorniki retencyjne: Augustowska, Świętokrzyska nr 1 i Świętokrzyska nr 2.
