KRZYŻANOWSKI TADEUSZ, lekkoatleta, olimpijczyk
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ KRZYŻANOWSKI (29 VIII 1920 Osterfeld, Niemcy – 31 I 1987 Gdańsk), sportowiec, lekkoatleta, mistrz Polski, olimpijczyk. Syn Piotra i Marii z domu Świątkowskiej. Miał wykształcenie podstawowe, z zawodu był spawaczem. W Gdańsku w trakcie kariery sportowej pracował jako kierowca w Centrali Węglowej. Zawodnik Sokoła Poznań (1938), KKS Poznań (1945–1947), Zrywu Gdańsk (1947–1948), Spójni Gdańsk (1949–1955), Bałtyku Gdynia (1956–1958). Trzykrotny mistrz Polski w pchnięciu kulą (1950, 1952, 1954), trzykrotny mistrz Polski w dziesięcioboju (1950, 1952, 1953), mistrz Polski w hali w biegu na 50 m przez płotki (1950), w biegu na 80 m przez płotki (1951), w trójskoku z miejsca (1949) i w pchnięciu kulą (1954).
Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 (pchnięcie kulą). W eliminacjach (minimum kwalifikacyjne wynosiło 14,60) uzyskał rezultat 14,90, w finale, w którym startowało trzynastu zawodników, osiągnął rezultat 15,08 i zajął dziesiąte miejsce (wynik zwycięzcy – 17,41). Był także uczestnikiem XI Akademickich Mistrzostw Świata w Berlinie w 1951 w pchnięciu kulą (ósme miejsce – 13,92) i II Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955 (dziesiąte miejsce – 14,99).
W 1947 wygrał Igrzyska Sportowe Gdyni w pchnięciu kulą i w rzucie dyskiem. W 1948 mistrz Wybrzeża w hali w trójskoku z miejsca (8,76) i pchnięciu kulą (13,69) oraz (na otwartym stadionie) mistrz w pchnięciu kulą (14,15), rzucie dyskiem (39,22 – był to wówczas najlepszy wynik w Polsce po II wojnie światowej), trójskoku (13,72), biegu na 110 m przez płotki (17,4). W 1949 halowy mistrz Wybrzeża w pchnięciu kulą i trójskoku z miejsca, a także mistrz na otwartym stadionie w pchnięciu kulą (14,60), w biegu na 110 m przez płotki (16,1) i w rzucie dyskiem (38,62). W 1949 wraz ze Zrywem Gdańsk został drużynowym mistrzem Wybrzeża. W 1950 mistrz Wybrzeża w pięcioboju (2773 punkty – rekord Wybrzeża). W 1951 mistrz Wybrzeża w hali w trójskoku z miejsca (9,22), pchnięciu kulą (14,70), skoku w dal (6,29) i biegu na 30 m przez płotki. W tym samym roku został mistrzem Wybrzeża na otwartym stadionie w rzucie dyskiem (41,02), biegu na 110 m przez płotki, pchnięciu kulą (14,17), skoku o tyczce (3,60), a także wicemistrzem w skoku w dal (6,34). W 1952 mistrz Wybrzeża w biegu na 110 m przez płotki (16,7) i trójskoku (13,08), wicemistrz w pchnięciu kulą (15,05), w skoku w dal (6,31) i rzucie dyskiem (37,95). Mistrz Wybrzeża w hali w pchnięciu kulą w 1953 (14,31), 1955 (14,57) i 1955 (14,21). W 1955 mistrz Wybrzeża w pchnięciu kulą (15,03). W 1953 halowy mistrz Zrzeszenia Sportowego Spójnia.
W latach 1949–1954 ośmiokrotnie wystąpił w reprezentacji Polski (dwanaście startów, dwa zwycięstwa indywidualne). Występował w reprezentacjach Gdańska i regionu, między innymi 8 X 1947 w Gdańsku w starciu reprezentacji Gdańska z reprezentacją Milicji Czechosłowackiej (56:59) był trzeci w rzucie dyskiem (37,95), 5 IX 1948 w rywalizacji Poznań–Gdańsk (68:86) wygrał w pchnięciu kulą (14,10) i w biegu 110 m przez płotki (16,3), był drugi w rzucie dyskiem (39,30) i trójskoku (13,75), 16 VI 1949 w Bydgoszczy w rozgrywce Polski Północnej z Polską Środkową (75:18) zwyciężył w pchnięciu kulą (14,28), 9 X 1949 w Jarosławiu (Polska Północna – Polska Południowa, 117:76) wygrał w pchnięciu kulą (13,81) i zajął drugie miejsce w skoku w dal (6,28). 1–2 X 1955 w Gdańsku w zawodach o Puchar Miast z udziałem reprezentacji Gdańska, Bydgoszczy, Poznania, Krakowa, Katowic, Warszawy zajął drugie miejsce w pchnięciu kulą (15,20). Uczestnik wielu międzynarodowych spotkań lekkoatletycznych, zarówno w hali (między innymi 6–7 III 1954 Berlin, wygrana w pchnięciu kulą (15,25)), jak i na stadionach otwartych (między innymi 9–10 X 1953 Warszawa – zawody zrzeszeń wojskowych Polski (CWKS), Czech (UDA), Węgier (Honvéd), Rumunii (CCA), drugi w pchnięciu kulą (15,55)).
W 1952 odbył kurs trenerski, po zakończeniu kariery szkolił lekkoatletów Spójni Gdańsk. Wychowawca między innymi Stefanii Kiewłeń (mistrzyni Polski w pchnięciu kulą w 1962 i 1964) i Jerzego Klockowskiego (medalisty Mistrzostw Polski w pchnięciu kulą, czołowego rugbisty Lechii Gdańsk). Wyróżniony odznaką „Mistrz Sportu” i „Zasłużony Mistrz Sportu”. Pośmiertnie, w 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”.
Był żonaty z Krystyną z domu Kuzik. Pochowany na cmentarzu w Oliwie.
| Dyscyplina | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| trójskok | 21 VIII 1948 Warszawa | 13,78 |
| bieg na 110 m przez płotki | 17 IX 1950 Sofia | 15,5 |
| pchnięcie kulą | 8 VI 1952 Warszawa | 15,72 |
| pięciobój | 28 IX 1952 Poznań | 5937 punktów |
| rzut dyskiem | 27 VI 1954 Grudziądz | 45,81 |
| Data i miejsce | Dyscyplina | Wynik |
|---|---|---|
| 28–29 II 1948 Olsztyn – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali) | trójskok (13,05), pchnięcie kulą (13,53) | wicemistrz Polski, brązowy medal |
| 10–11 VII 1948 Poznań | trójskok, 110 m przez płotki, pchnięcie kulą | brązowy medal (13,23), czwarte miejsce, czwarte miejsce (13,61) |
| 19–20 II 1949 Poznań – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali) | trójskok z miejsca, pchnięcie kulą | mistrz Polski (13,35), brązowy medal (13,53) |
| 23–24 VII 1949 Gdańsk | trójskok, pchnięcie kulą, rzut dyskiem | brązowy medal (13,61), brązowy medal (14,40), czwarte miejsce (39,29) |
| 18–19 II 1950 Przemyśl – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali) | bieg 50 m przez płotki, pchnięcie kulą, trójskok | mistrz polski (7,4), wicemistrz Polski (14,52), czwarte miejsce |
| 13–15 VIII 1950 Kraków | pchnięcie kulą, rzut dyskiem | mistrz Polski (15,20), brązowy medal (40,11) |
| 30 IX – 1 X 1950 Gdańsk | mistrzostwa w dziesięcioboju | mistrz Polski, 5819 punktów |
| 17–18 II 1951 Poznań – Zimowe Mistrzostwa Polski (w hali) | 80 m przez płotki, pchnięcie kulą, trójskok z miejsca | mistrz Polski (11:4, rekord Polski), wicemistrz Polski (14,49), trzecie miejsce (8,77) |
| 9–16 IX 1951 Warszawa | pchnięcie kulą, bieg 110 m przez płotki, rzut dyskiem | brązowy medal (14,52), brązowy medal (16:1), szóste miejsce (40,93) |
| 14–17 VIII 1952 Wrocław | pchnięcie kulą, rzut dyskiem | mistrz Polski (14,83), czwarte miejsce (38,65) |
| 27–28 IX 1952 Grudziądz | dziesięciobój | mistrz Polski (5937 punktów) |
| 4–6 IX 1953 Warszawa | pchnięcie kulą, rzut dyskiem | brązowy medal (14,79), piąte miejsce (42,01) |
| 18 X 1953 Kraków | dziesięciobój | mistrz Polski (5878 punktów) |
| 6–7 II 1954 Poznań – Ogólnopolskie Zawody Centralne (nieoficjalne Zimowe Mistrzostwa Polski w hali) |
pchnięcie kulą | pierwsze miejsce (14,69) |
| 18–23 VII 1954 Warszawa | pchnięcie kulą, rzut dyskiem | mistrz Polski (15,02), piąte miejsce (43,03) |
| 27–28 II 1955 Warszawa – Ogólnopolskie Zawody Centralne (nieoficjalne Zimowe Mistrzostwa Polski w hali) |
pchnięcie kulą | trzecie miejsce (14,77) |
| 23–25 X 1955 Łódź | pchnięcie kulą | brązowy medal (15,31) |
| 20–21 I 1956 Warszawa – Ogólnopolskie Zawody Centralne (nieoficjalne Zimowe Mistrzostwa Polski w hali) |
pchnięcie kulą | drugie miejsce (15,07) |
| Data | Przeciwnik | Wynik |
|---|---|---|
| 31 VII 1949 Warszawa | Polska–Rumunia 103:108 | trzeci w pchnięciu kulą (14,31), trzeci w trójskoku (13,56) |
| 1–2 VII 1950 Warszawa | Polska–Czechosłowacja 85:116 | czwarty w pchnięciu kulą (14,86, rekord życiowy) |
| 15–16 VII 1950 Warszawa | Polska–Węgry 79:122 | drugi w pchnięciu kulą (14,63) |
| 16–17 IX 1950 Sofia | Bułgaria–Polska 73:94 | pierwszy w biegu 110 m przez płotki (15:5), pierwszy w pchnięciu kulą (14,62), drugi w rzucie dyskiem (41,59) |
| 15–16 VII 1951 Moskwa | trójmecz ZSRR (373,5) – Polska (210) – Rumunia (160) | czwarty w pchnięciu kulą (14,85), piąty w biegu na 110 m przez płotki (16:2) |
| 5–7 IX 1952 Warszawa | Polska–NRD 177:137 | trzeci w pchnięciu kulą (15,04) |
| 1 X 1953 Jena | NRD–Polska 148:170 | drugi w pchnięciu kulą (15,32) |
| 11–12 IX 1954 Kraków | trójmecz Polska (287) – NRD (242) – Belgia (158) | trzeci w pchnięciu kulą (14,51) |
