HOLL HIERONYMUS I, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
HIERONYMUS HOLL I (zm. 23 XI 1679 Gdańsk), złotnik. Pochodził z Augsburga, gdzie najpewniej rozpoczął naukę zawodu. W 1643 roku przebywał w Amsterdamie jako czeladnik. W latach 1644–1648 pracował w warsztacie Andreasa Mackensena I w Gdańsku. Pracę mistrzowską wykonał w 1649 roku u Hansa Polmanna (notowanego w Gdańsku od uzyskania tytułu mistrza w 1626 do 1684). 14 VI 1651 otrzymał obywatelstwo miejskie Gdańska. Był ojcem Hieronymusa Holla II i Johanna Gottfrieda Holla, których wykształcił we własnym warsztacie.
Używał znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu czworobocznym (znak przejął Hieronymus Holl II). W Amsterdamie wykonał między innymi plakietę z portretem złotnika Johanna Grilla. Jego wyroby zdradzają znajomość form i motywów dekoracyjnych złotnictwa niderlandzkiego, które przeniósł na grunt gdański. Charakterystyczną cechą jego warsztatu, przejętą z wzorów holenderskich, było stosowanie ornamentyki kwiatowej w obramieniach małżowinowych. Przykład stanowią puchar cechu murarzy gdańskich z Muzeum Narodowego w Gdańsku oraz kufle z dekoracją kwiatową z Muzeum Narodowego w Warszawie i Domaine du Château de Seneffe w Belgii. Znane są również inne jego dzieła dla gdańskich korporacji, wśród nich kubek cechu browarników (Muzeum Narodowe w Gdańsku), oraz wyroby sakralne – kielichy (Marynowy, Lubieszewo).
Zob. też złotnictwo.
