BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
ABRAHAM FRIEDRICH BLECH (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne k. Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina. Od 1775 uczeń q Gimnazjum Akademickiego, od 1782 studiował teologię na uniw. w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gd. od 1789 diakon q kośc. Zbawiciela na Zaroślaku, 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w q kośc. św. Jakuba, 1802 q kośc. NMP. Od 1812 prof. historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w q Gimnazjum Miejskim. Od 1816 czł. konsystorza prowincji Prusy Zach. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę; właściciel rodzinnego majątku w q Kiełpinie Górnym. Autor dziejów I WMG (Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814, 1815), ukazujących negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gd., autor podręczników i dramatów hist., które wydawał pod pseud. Adolf Bergen.
