BRAMA STRAGANIARSKA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Brama Straganiarska, widok od strony Motławy, koniec lat 50. XX wieku
BRAMA STRAGANIARSKA (Häkertor) zamyka od strony q Motławy obecną ul. Straganiarską. Najmłodsza gotycka brama wodna, wybudowana w latach 1481–1482, podobnie jak q Brama Chlebnicka i q Mariacka nawiązuje do gotyckiej architektury flamandzkiej. Powstała na planie prostokąta, o wymiarach 22,5 × 8,1 m, ustawionego wzdłuż nabrzeża. Od północy otrzymała skrzydło boczne, którego głębokość dostosowano do szerokości wschodniej pierzei zabudowy q Targu Rybnego. Cechą charakterystyczną jest asymetryczne usytuowanie ostrołukowo zwieńczonego przejazdu, nad którym od strony Motławy umieszczono (w tzw. pokłonie heraldycznym) 3 herby: Rzeczypospolitej, Prus Królewskich i Gdańska. Obie elewacje rozczłonkowane są wysokimi zdwojonymi blendami, zamkniętymi pojedynczym ostrołukiem. Ściany zwieńczono profilowanym ceglanym gzymsem. Całość nakrywa dwuspadowy dach o kalenicy równoległej do rzeki. Od strony Motławy ma 2 ośmiokątne, smukłe wieżyczki, na których niegdyś wznosiły się strzeliste iglice. Obecnie wieżyczki nakryte są niskimi stożkowymi daszkami. W 1. połowie XIX wieku w wyniku przebudowy straciła wieżyczkę południową, zachowała jednak czytelną formę gotycką. Przebudowa pod koniec XIX wieku zniszczyła południową część budynku, lokując w jego miejsce duży, eklektyczny budynek mieszkalny. W roku 1945 uległa zniszczeniu, odbudowana w latach 1957–1958 na funkcję mieszkaniową, w formach gotycka, jednakże bez podobnego jak w bramach Mariackiej i Chlebnickiej szczytu. W latach 1959–1963 mieszkał w niej q Zbigniew Cybulski. GS
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania