OELHAF JOACHIM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
JOACHIM OELHAF (12 XII 1570 Gdańsk – 20 IV 1630 Gdańsk), lekarz, uczony. Syn Joachima, ojciec Nicolausa Oelhafa, stryj Petera Oelhafa. W 1588 roku ukończył Gimnazjum Akademickie, dzięki stypendium gdańskiej Rady Miejskiej studiował w Wittenberdze, Padwie, Montpellier i Altdorfie, gdzie w 1593 uzyskał stopień doktora medycyny. W latach 1594–1595 przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, następnie kontynuował studia w Padwie i Montpellier, gdzie w 1600 otrzymał stopień doktora filozofii. W roku 1602 objął stanowisko fizyka (lekarza) miejskiego w Gdańsku ( fizycy miejscy), w 1603 został profesorem anatomii i medycyny w Gimnazjum Akademickim ( Katedra Anatomii), w 1607 został seniorem miejskich lekarzy. Zajmował się anatomią i fizjologią, opierając badania na dokonywanych oględzinach i sekcjach zwłok. W roku 1609 dokonał sekcji zwłok gdańskiego uczonego Bartholomaeusa Keckermanna, wykazując, iż powodem jego śmierci był zawał serca. W 1613 roku przeprowadził pierwszą w Polsce publiczną sekcję zwłok noworodka. Zainteresowany botaniką, na miejskich wałach założył mały ogródek służący celom medycznym. Zmarł w wyniku szerzącej się w Gdańsku zarazy. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
