WINIARSKA HALINA, aktorka
| < Poprzednie | Następne > |
HALINA WINIARSKA (ur. 8 X 1933 Chrzanów), aktorka teatralna i filmowa, honorowa obywatelka miasta Gdańska. W 1952 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczęła pracę aktorską w amatorskim teatrze Nurt z Nowej Huty. W latach 1956–1958 występowała w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, gdzie w roku 1957, grając rolę Kamy w Faraonie według Prusa, zdała eksternistyczny egzamin aktorski i otrzymała uprawnienia zawodowego aktora. Występowała w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1958–1960), Teatrze Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (1960–1963) i Teatrze Dramatycznym w Poznaniu (1963–1966).
W 1966 związała się z Teatrem Wybrzeże, tam w roku 2003 obchodziła 50-lecie pracy twórczej. Zagrała ponad sto ról teatralnych, kilkanaście filmowych. Zasłynęła jako mistrzyni repertuaru klasycznego, grając m.in. tytułową Elektrę w tragedii Sofoklesa (reż. Jerzy Zegalski), Królową w Królu Ryszardzie II Shakespeare’a, Ifigenię w Ifigenii w Taurydzie Goethego, Gertrudę w Hamlecie Shakespeare’a (reż. Marek Okopiński), tytułowe role w Marii Stuart Schillera (reż. Jerzy Hoffmann) i w Helenie Eurypidesa (reż. Stanisław Hebanowski), Raniewską w Wiśniowym sadzie (reż. Krzysztof Babicki). Do jej najwybitniejszych kreacji w repertuarze współczesnym należą: Molly Bloom w Ulissesie według Joyce’a (reż. Zygmunt Hübner), tytułowa rola w Matce Witkacego (reż. Tadeusz Minc), role w sztukach Albeego w reżyserii S. Hebanowskiego: Marta w Kto się boi Virginii Woolf? i Alicja w Maleńkiej Alicji. Wystąpiła w kilkudziesięciu przedstawieniach Teatru TV, m.in. jako Pani Alving w Upiorach Ibsena (1979), Hrabina w Wallensteinie Schillera (1989) i Klytajmestra w Elektrze Eurypidesa (1994).
W okresie 1977–1985 wykładowca w Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, w gdańskim Biskupim Seminarium Duchownym ( Gdańskie Seminarium Duchowne) i Liceum Jezuitów w Gdyni. W latach 1961–1981 była członkiem SPATiF-ZASP, 1979–1981 Zarządu Głównego. Od roku 1980 w Solidarności: wspierała występami w Stoczni Gdańskiej strajkujących robotników, uczestniczyła w strajku okupacyjnym pracowników kultury w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku. Z mężem Jerzym Kiszkisem internowana od 13 XII 1981 do 19 I 1982. Występowała podczas mszy za ojczyznę w gdańskich kościołach (1982–1988) i dla strajkujących w stoczni i porcie gdańskim w sierpniu 1988. W roku 1989 była członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Gdańsku.
Uhonorowana między innymi za całokształt twórczości aktorskiej Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2007); laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2012). 14 IX 2020, z mężem Jerzym Kiszkisem, otrzymała tytuł honorowego obywatela miasta Gdańska.
