BRAMA STRAGANIARSKA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Brama Straganiarska, widok od strony Motławy, koniec lat 50. XX wieku
BRAMA STRAGANIARSKA (Häkertor) zamyka od strony q Motławy ob. ul. Straganiarską. Najmłodsza got. brama wodna, wybudowana 1481–82, podobnie jak q Brama Chlebnicka i q Mariacka nawiązuje do got. architektury flamandzkiej. Powstała na planie prostokąta, o wym. 22,5 × 8,1 m, ustawionego wzdłuż nabrzeża. Od płn. otrzymała skrzydło boczne, którego głębokość dostosowano do szerokości wsch. pierzei zabudowy q Targu Rybnego. Cechą charakterystyczną jest asymetryczne usytuowanie ostrołukowo zwieńczonego przejazdu, nad którym od strony Motławy umieszczono (w tzw. pokłonie heraldycznym) 3 herby: Rzeczypospolitej, Prus Królewskich i Gd. Obie elewacje rozczłonkowane są wysokimi zdwojonymi blendami, zamkniętymi pojedynczym ostrołukiem. Ściany zwieńczono profilowanym ceglanym gzymsem. Całość nakrywa dwuspadowy dach o kalenicy równoległej do rzeki. Od strony Motławy ma 2 ośmiokątne, smukłe wieżyczki, na których niegdyś wznosiły się strzeliste iglice. Obecnie wieżyczki nakryte są niskimi stożkowymi daszkami. W 1. poł. XIX w. w wyniku przebudowy straciła wieżyczkę płd., zachowała jednak czytelną formę gotycką. Przebudowa pod koniec XIX w. zniszczyła płd. część budynku, lokując w jego miejsce duży, eklektyczny budynek mieszkalny. W 1945 uległa zniszczeniu, odbudowana 1957–58 na funkcję mieszkaniową, w formach got., jednakże bez podobnego jak w bramach Mariackiej i Chlebnickiej szczytu. W 1959–63 mieszkał w niej q Zbigniew Cybulski. GS
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania